Schnitzel

Mijn naam is Schnitzel. Die naam zegt wat over de absurde ideeën die mijn onderdanen erop na houden. Maar wat ze 3,5 jaar geleden bedachten is nóg gekker: ze namen er een mensenkind bij.

Tot dat moment was ik de koning van het huis. Knuffelde urenlang gezellig samen op de bank, had toegang tot heel mijn koninkrijk en ging naar buiten wanneer ik er zin in had. En boven alles: ik had mijn onderdanen voor mezelf.

Kijk, dat mensenkind is best oké. Ik zou hem nooit wat aan doen. Maar dat ik de koning ben en hij slechts een nieuwe onderdaan, dat moet hij wel begrijpen. En dus plas ik over alles heen wat van hem is. Blijken die andere twee onderdanen dus niet zo tof te vinden.

De sfeer is nogal bekoeld. Het begon met minder knuffels en aandacht, maar de situatie heeft er inmiddels toe geleid dat ik ben verbannen naar de keuken. Daar heb ik nog mijn eigen plekje en ik kan naar buiten, maar ik krijg niet meer de liefde en aandacht waar ik zo naar verlang. Word er een beetje ongelukkig van.

Dus als er een andere onderdaan is die mij wil aanbidden, graag! Ik ben een gezonde jeweetwelkater van 8 jaar en alle liefde die je me geeft, krijg je dubbel en dwars terug. Tenzij je er een mensenkind bij neemt.