Claire is paardeninstructeur en trekt het halve land door om paardrijlessen te geven. Ze heeft altijd op een boerderij gewoond, met erfhonden (Rafeiro’s) en paarden. Maar na een scheiding woont ze nu op een bovenwoning. Haar honden bleven op de boerderij bij haar ex-man. Een ontzettend gemis! Maar sinds een week is kruising-herder Moyga (7 jaar) in haar leven. Ze is er ongelooflijk blij mee. ”Vanaf het eerste moment heb ik een schaduw”, aldus Claire.
Waarom bleven je honden op de boerderij, en wilde je een andere hond?
Mijn honden behoren tot het ras Rafeiro do Alentejo. Dat zijn hele grote dog-achtige honden van 65 kilo, niet te tillen. Ze waren elf jaar oud en hadden nooit trappen gelopen. Dat gaat dus nooit lukken op een bovenwoning. Helaas heb ik de reu in het voorjaar in moeten laten slapen. Het teefje heb ik in juli naar een vriendin gebracht die altijd thuis is, met twee honden en met paarden. Dat gaat supergoed! Maar met mij ging het wat minder. Ik had opeens na 25 jaar geen honden meer om me heen en wilde heel graag weer een hond.
Hoe kwam je bij Verhuisdieren.nl terecht?
Iemand die zelf twee katten via Verhuisdieren.nl had, vertelde over de site. Zodoende heb ik me ingeschreven. Na eerst op twee andere hondjes gereageerd te hebben, wat niks werd, kreeg ik een email van Verhuisdieren: “er is een match”. Dat was Moyga. Ik heb meteen gereageerd!
Waarom moest Moyga weg?
Het oude baasje werd allergisch en steeds benauwder. Hij moest op het laatst medicijnen slikken omdat hij een hond had. Hij vond het heel moeilijk om afstand van haar te doen, maar ik heb hem gezegd: “als ze paarden niet eng vindt en sociaal is, dan krijgt ze bij mij een fantastisch leven”. Iedere dag vertelde ik hem hoe het ging, en stuurde foto’s en filmpjes. Hij mist Moyga heel erg, maar hij is blij dat het zo goed gaat!
Hoe zien jouw dagen eruit met Moyga?
Ik heb haar nu een week en heb volgens mij de ideale hond gekregen! Ik ben iedere dag op pad en rij overal naar toe om paardrijles te geven. Moyga gaat gewoon mee en heeft zich, alsof ze nooit anders gewend is geweest, helemaal aan mij aangepast. Als ik les geef gaat ze keurig zitten of liggen. En ook als ik zelf paard ga rijden leg ik haar aan de bakrand aan de riem vast en dan gaat ze naar me liggen kijken. Het is onvoorstelbaar! Vandaag moest ik jureren en toen lag ze drie uur naast me. Ik ben ook al met ‘r gaan hardlopen, en kon haar gewoon loslaten. Ze bleef keurig bij me. We hebben eigenlijk niet aan elkaar moeten wennen. Ze is heel vrolijk en volgens mij vindt ze het ook leuk. In huis is ze mijn schaduw, ze ligt eigenlijk waar ik ben. Daar ben ik echt door geraakt. Het is een schat van een beest.
Zijn er nog bijzonderheden te vertellen?
Er is eigenlijk maar één “maar”: ze is fel op katten. Als ik haar in mijn woonwijk uitlaat is ze alleen maar aan het loeren naar katten. Maar in mijn geval is dat niet erg, want daarna gaan we naar de boerderij. Daar speelt ze met balletjes, stokken, ze zwemt….beter kan niet! Het is trouwens ook een heel slim hondje. Ze kan zelf met een balletje spelen! Ze gaat op haar achterpoten staan, gooit met haar bek de bal naar voren en rent er dan achteraan! Ik ben een heel stuk vrolijker geworden door haar komst!