Geen wonder dat ze werden uitgekozen voor de commercial van Verhuisdieren: Max (drie jaar) en Marjanne vormen sinds een jaar een echte feelgood succesmatch! Het matchverhaal van dit duo heeft een happy ending, maar is tegelijkertijd realistisch. Want happy endings gebeuren niet zomaar, daar werk je zelf aan mee. Marjanne is zich daarvan bewust. Haar ervaring met Verhuisdieren.nl en hoe zij en Max elkaar vonden, is hier een goed voorbeeld van.
Max´ vorige eigenaars hadden besloten tot een scheiding. Daardoor veranderde hun situatie en moest Max veel meer tijd zonder zijn baasjes thuis doorbrengen. Dat deed hem geen goed, in tegenstelling tot hun andere, oudere hond. Die had er geen moeite mee. De eigenaren besloten uit liefde voor Max om hem te herplaatsen. Ze wilden een thuis voor hem vinden waar hij meer liefde en aandacht zou krijgen dan zij hem konden geven.
Perfecte match
Marjanne vertelt: ‘Max is mijn eerste hond. Ik had altijd katten, maar dat zijn dieren met heel andere behoeftes. Ik was echter op een punt in mijn leven dat ik klaar was voor een hond. Ik wilde geen pup, maar een hond van een paar jaar oud, dat wist ik al zeker. Ik begon hier en daar rond te vragen. De plaatselijke dierenwinkel tipte mij over Verhuisdieren. Het concept van de site, dat je heel duidelijk je wensen en je je situatie kunt aangeven, stond me meteen aan. Je krijgt op die manier een match met een dier dat echt bij jou en jouw levensstijl past. En Verhuisdieren voorkomt dat er dieren in een asiel of op straat belanden. Al gauw maakte ik dus een profiel aan. Mijn zoektocht begon!
Het duurde even voor ik match had waar ik blij van werd en waar ik ook nog de eerste was die reageerde. Mijn geduld werd best even op de proef gesteld. Toch bleef ik vertrouwen houden. Nu ik Max eenmaal heb, begrijp ik goed waarom. Er wachtte gewoon een nog beter passende match op mij dan de honden die al net voor mij een ander passend baasje hadden gevonden.
Blijdschap
Ik was niet de eerste die reageerde op Max, er waren al mensen die sneller waren dan ik. Ik was erg bang dat Max niet bij ons zou komen, maar wonder boven wonder, haakten de eerste bellers af en mocht ik komen kijken! Tijdens onze eerste kennismaking was er direct een klik. Ik kon hem ook meteen mee naar huis nemen.
Dolblij zijn we met Max, zowel ik als mij twee kinderen. Toch hebben we ook wel echt even moeten wennen aan elkaar. Hij was gestrest wanneer we hem alleen thuis lieten. Het alleen thuis laten hebben we stapje voor stapje opgebouwd, met behulp van een babyfoon, en dat heeft gelukkig zijn vruchten afgeworpen. Na drie weken was zijn stress over en inmiddels ligt hij heerlijk ontspannen op de bank wanneer wij weg zijn. Zo fijn!
Contact met oude baasje
Het contact met de oude eigenaars is nog steeds goed. Voordat ik besloot aan de commercial van Verhuisdieren mee te werken, heb ik ook nog gevraagd of zij daar bezwaar tegen hadden. Gelukkig vonden ze dat geen probleem.
Ik kon en kan bij hen altijd terecht met vragen, erg fijn is dat. Want als beginnende hondenbezitter loop je wel tegen het een en ander aan. Gelukkig heb ik een goede vriend met veel hondenervaring. Hij heeft veel tips voor me. Heel waardevol en prettig! Nu vangt hij Max twee keer per week overdag op wanneer ik lange dagen werk.
Wat ik een leuke bijkomstigheid vind, is dat een hond je veel nieuwe ontmoetingen bezorgt. Je raakt aan de praat met andere hondenbezitters in de buurt. Dat gebeurt niet zo snel wanneer je zelf geen hond hebt.
Max is een cadeau
Al met al ervaar ik Max echt als een cadeau. Hij zorgt er ook voor dat ik beter voor mezelf zorg. Ik weet dat het mij heel goed doet om in de natuur te zijn. Maar ik heb de neiging om me juist meer binnen terug te trekken wanneer ik niet zo lekker in mijn vel zit. Door Max ga ik iedere dag naar buiten en heb ik veel meer contact met de natuur. Ook is het beter voor mijn lijf dat ik meer beweeg. Het wandelen buiten doet me enorm goed, iedere keer weer. Zelfs als het guur weer is.
En natuurlijk, zijn altijd aanwezige blijdschap wanneer hij me ziet, is onbetaalbaar. Zelfs als ik even boven de was heb opgehangen en ik kom enkele minuten later de trap af, verwelkomt hij me met zijn eeuwige enthousiasme. De band die je samen opbouwt is niet in woorden te vatten. Ik mis hem ook echt wanneer we voor langere tijd fysiek niet bij elkaar zijn.’
Wanneer je voor het eerst een hond, moet zeker aanpassingen doen in je leven. Maar die zijn het voor mij dubbel en dwars waard.’