Anatolische herder adopteren

Onder dit ras vallen variëteiten zoals de Kangal, Akbash en Karabas. Ooit gefokt om kuddes te beschermen tegen wolven en andere roofdieren, is deze hond vandaag de dag nog steeds een indrukwekkende waakhond én een loyale familiehond voor ervaren baasjes. 

Als pup ziet dit ras eruit om op te vreten: schattige wollige koppie's met half opstaande oortjes. onweerstaanbaar. Maar ervaring met dit ras is echt vereist. 

Karakter van de Anatolische herder

De Anatolische herder is een rustige, zelfstandige en vaak zelfverzekerde hond. Hij is zachtaardig binnen het gezin, maar waakzaam tegenover vreemden. Zijn beschermende instinct zit diep, waardoor hij altijd alert is op mogelijke bedreigingen.

Dit ras heeft een sterke wil en kan koppig zijn. Dat maakt hem niet geschikt voor beginnende hondeneigenaren. Voor iemand met ervaring en leiderschap is hij echter een loyale, betrouwbare metgezel. Ondanks zijn imposante verschijning is hij vaak verrassend kalm in huis.

Opvoeding en leefomgeving

Een Anatolische herder opvoeden vraagt wat geduld, consistentie en duidelijke grenzen. Harde aanpak werkt averechts; positieve training en vertrouwen zijn de sleutel. Vroege socialisatie is cruciaal, zodat hij leert omgaan met verschillende situaties, mensen en dieren.

Qua leefomgeving voelt dit ras zich het prettigst met veel ruimte. Een grote tuin of erf is ideaal, want een flat of klein huis is simpelweg te beperkt voor een hond van dit formaat. Dagelijks lange wandelingen en mentale uitdaging zijn onmisbaar.

Territorium

Deze honden hebben van nature een sterke drank om te beschermen; dit kun je er dus ook niet uit trainen! Vroeger waren dat schapen- en geitenkudde's, nu kan dat het gezin zijn. Een eigenaar moet er alert op zijn dat deze honden - pas als ze een maand of 9 oud zijn - hun territorium en alles wat zich daarbinnen bevindt, graag verdedigen. Een gezin waar veel vriendjes komen spelen of een huishouden waar veel vreemde mensen over de vloer komen, is daarom vaak niet geschikt als thuis voor deze hond. 

Beweging en uitdaging

De Anatolische herder is onvermoeibaar. Hij kan urenlang wandelen of rennen zonder moe te worden. Naast beweging heeft hij mentale stimulatie nodig, zoals speurwerk, denkspelletjes of hondensporten. Verveling kan leiden tot ongewenst gedrag, dus afwisseling is belangrijk.

Verzorging van de Anatolische herder

Zijn korte tot middellange vacht vraagt weinig onderhoud. Wekelijks borstelen is meestal genoeg om losse haren te verwijderen en de vacht gezond te houden. Dankzij zijn dubbele vacht is hij bestand tegen zowel hitte als kou. Regelmatig controleren van ogen, oren en nagels hoort bij de basisverzorging.

Uiterlijk

De Anatolische herder is één van de grootste hondenrassen. Reuen hebben een schofthoogte van 74 tot 81 cm en wegen tot 68 kilo. Teven zijn iets kleiner. Zijn gespierde bouw, brede kop en vaak donkere masker geven hem een indrukwekkend uiterlijk. De vachtkleuren lopen uiteen: van vaalgeel tot wit, bruin en gestroomd. Afhankelijk van de variëteit herken je de Kangal aan zijn vaalgele kleur met zwart masker, de Akbash aan zijn witte vacht en de Karabas aan de zwartgekleurde kop.

Gezondheid van de Anatolische herder

Over het algemeen is de Anatolische herder een robuust en gezond ras. Toch kunnen erfelijke aandoeningen voorkomen, waaronder:

• Heup- en elleboogdysplasie

• Entropion (ooglidafwijking)

• Schildklieraandoeningen (hypothyreoïdie)

Een verantwoorde fokker laat ouderdieren hierop testen. Met goede zorg kan de Anatolische herder 11 tot 13 jaar oud worden, wat lang is voor een groot hondenras.

Weetjes over de Anatolische herder

• Al meer dan 4000 jaar gebruikt als waakhond voor vee in Anatolië.

• Zeer uithoudingsvermogen: kan urenlang rennen zonder moe te worden.

• Gevoelig voor geluid, hoort zelfs de kleinste ritselingen.

• Ondanks hun grootte vaak rustig in huis en vriendelijk voor het gezin, maar niet altijd voor vreemden.

• In Turkije zelfs afgebeeld op postzegels.

Anatolische herder adopteren of herplaatsen

De Anatolische herder is een indrukwekkende hond met specifieke behoeften. Hij is niet geschikt voor een eerste hond, maar wel een geweldige gezins- of waakhond voor ervaren baasjes die hem structuur, beweging en uitdaging bieden.

Bij Verhuisdieren vind je soms Anatolische herders, Kangals, Akbash honden of mixen die een tweede kans zoeken. Door te adopteren geef je een hond niet alleen een nieuw thuis, maar help je ook asielen te ontlasten.

Soms kunnen baasjes door omstandigheden niet langer voor hun Anatolische herder zorgen. Via Verhuisdieren wordt de hond direct van het ene huis naar het andere geplaatst, zonder tussenkomst van een asiel. Dankzij ons matchingssysteem zoeken we naar de juiste match in leefstijl en ervaring.

Maak een profiel aan