Hondje Bunny, twee jaar oud ongeveer, heeft de nodige ellende meegemaakt in Roemenië. Ze is in het bos gevonden met haar drie pups, helemaal uitgehongerd en onder de teken. Gelukkig heeft een Stichting het moedertje met de pups kunnen redden, en heeft de hondjes naar Nederland gehaald. De pups hadden al snel een thuis gevonden, en Bunny kwam tijdelijk terecht in een gastgezin in Breda. Wie oh wie zou haar komen halen en eindelijk een definitief warm thuis geven? Het antwoord op deze vraag kwam al snel: Joke en Leo uit Amstelveen! Want wat leek Bunny op hun overleden hondje Minho! Dat kon geen toeval zijn….
Waarom waren jullie op zoek naar een hondje?
Joke: Onze eerste hond Minho was een zwerfhondje uit Portugal. Na een aantal jaren kreeg ze in 1999 een nestje met vijf pups, waarvan we er twee zelf hebben gehouden. Tien jaar later, in 2009, overleed Minho op zeventienjarige leeftijd! Ons tweede hondje overleed jaren later, en ons laatste hondje is anderhalf jaar geleden overleden. Maar meteen een ander hondje nemen…nee, daar waren we nog niet klaar voor.
Op advies van onze schoondochter schreven we ons eind van de zomer in bij Verhuisdieren.nl. Maandenlang kregen we regelmatig mailtjes met hondjes die klikten met ons profiel, maar we dachten steeds: “nee, toch nog even niet”. Tot die bewuste donderdagavond 4 februari, toen we Bunny zagen op Verhuisdieren.nl. Dat moment was onvoorstelbaar. Ze leek sprekend op Minho! We hebben zo snel mogelijk gebeld met “Stichting Help Honden Roemenië”, en binnen anderhalve dag, op zaterdag, konden we Bunny al gaan opzoeken. Ja, die Stichting heeft het voortreffelijk georganiseerd, daar wil ik toch wel even bij stilstaan.
Hoe verliep het contact met Bunny en het gastgezin?
Heel goed. Bunny was pas drie weken in Nederland, en moest even wennen aan “weer vreemde mensen”. We hebben er een tijdje zitten praten, en we lieten haar gewoon haar gang gaan…ze scharrelde wat rond. Later gingen we een rondje met haar lopen in de buurt waar ze woonde. Dat ging allemaal prima. De Stichting had gezegd: “als het klikt kunnen jullie Bunny meteen meenemen”. De klik was er zeker, en Bunny is heel rustig meegegaan in de auto. Het ging heel gemakkelijk, dat was fijn. Er is nog steeds contact met het gastgezin. We sturen regelmatig mailtjes.
En hoe gaat het nu met Bunny? Is er nog iets leuks te vertellen?
ALLES is gewoon leuk met haar! Ze was meteen gewend hier, en heeft al een heleboel kraamvisite gehad. Ze is aanhankelijk, lief, blij, speels, en vindt kroelen fijn. “Alleen blijven” terwijl we boodschappen doen gaat perfect. Als we terugkomen dan liggen mijn sloffen vaak op plekjes waar zij ook graag ligt, zoals op de bank bijvoorbeeld. Dat is voor haar een stukje veiligheid denk ik, vanwege de geur. Ook is ze dol op papieren zakdoekjes…daar gaat ze mee spelen en die trekt ze dan in duizend stukjes. Maar ze maakt verder niets kapot. We vinden het leuk om haar allerlei ervaringen op te laten doen. Zo hebben we in maart een hotel geboekt op Ameland waar honden welkom zijn. En we gaan heel veel met de camper weg. Ook nemen we haar mee naar het centrum van de stad, naar het draaiorgel, het verkeer, de stoplichten enzovoorts.
Wat is dit een geweldig goed geslaagde succesmatch!
Ja, ik ben zo dankbaar dat ik op die donderdagavond op de site keek en haar tegenkwam. Minho zat op dat moment op een wolkje en zei: “Dat hondje moet naar jullie toe”. Sinds de dag dat Bunny bij ons is, is het nog steeds feest en het blijft feest!
Meer over de buitenlandse hond?
Wist je dat we een heel mooi boek hebben gemaakt speciaal voor iedereen die zich verder wil verdiepen in zijn/haar buitenlandse hond of die interesse heeft in het adopteren van een buitenlandse hond? Het boek heeft meer dan 250 pagina vol tips van de beste hondenexperts en vele mooie ervaringsverhalen van bijvoorbeeld Fatima Moreira de Melo en Marion Pauw.