Oepsie! Dan heb je opeens een nestje met kittens in huis. Hoe kan dat nou? Tja, wanneer je een mens bent met een hart voor dieren en tot twee keer toe een aanloopkat in nood in huis neemt, dan kan dat. Gelukkig is er dan de site van Verhuisdieren die je hulp biedt met de herplaatsing van de kittens. Want, hoe lief en schattig je ze ook vindt, ze zijn simpelweg te veel voor jouw huishouden. Je hebt tenslotte net twee nieuwe aanloopkatten geadopteerd. Dit gebeurde Onnie en haar man Andre in het Drents-Friese Wold.
Onverwacht kattenbezoek
‘In de zomer van 2020 loopt er een prachtige witte kater in de buurt. Hij is niet bang, loopt overal naar binnen en eet wat er te vinden is. Regelmatig duikt hij op terwijl we onze avondwandeling maken, dan loopt hij gezellig met ons mee. We beginnen hem brokjes te voeren bij thuiskomst. Witkat, zo noemen we hem. Hij is echt een mensenkat, aanhankelijk en sociaal. Al snel vindt hij de kattendeur waardoor onze eigen katten in- en uitlopen. Op een februariavond in 2021 vinden we Witkat opeens binnen in huis. Daar zit hij, midden in de hal. Aarzelend komt hij dichterbij. ‘Ben ik welkom?’ Vanaf dat moment bezoekt hij ons regelmatig, net als andere adresjes in de omgeving. Een slimme straatkat die weet hoe hij zijn kostje bij elkaar kan scharrelen en zo goed kan overleven.
Levensgevaar
Tot die ene zondagochtend in mei 2021. Stuiptrekkend, schokkend en trillend ligt hij als een wit hoopje ellende stijf tegen onze achterdeur aan. We nemen hem mee naar binnen en na een belletje met de dierenarts rijden we linea recta naar de kliniek. Witkat blijkt behandeld te zijn met een antitekenmiddel voor honden. Maar dat is voor katten dus zeer giftig! Of hij dit zal overleven, is nog maar de vraag.’
Herstel na vergiftiging
‘Witkat overleeft het, hij herstelt langzaam na weken opsluiting in een van onze kamers. Het gif vertrekt langzaam uit zijn lichaam. Uiteindelijk hebben we hem, na castratie, officieel geadopteerd. Zijn naam is nu Branko, Portugees voor ‘wit’.’
Is dit eind goed al goed voor de uitgebreide Woldse familie? Ja en nee. Het verhaal krijgt nog een staartje. Een rode! En - oeps!- een zwarte en twee witjes.
Geschiedenis herhaalt zich
Enkele maanden later gebeurt er opnieuw iets bijzonders bij Onnie in Wold. De hele geschiedenis herhaalt zich. Dit keer is het een rode poes die in de omgeving rondzwerft. Broodmager is ze en timide: ze gaat sluipend door het leven. Wederom is het bakje met brokjes snel buitengezet door Onnie en Andre. ‘Hoe kun je je hoofd wegdraaien van een dier in hoge nood? Dat is niet aan ons besteed.’
De poes eet dagelijks de brokjes en uiteindelijk eenmaal veilig binnen, toont ze haar ware aard: zeer sociaal en aanhankelijk. Ook zij verdwijnt de eerste weken met regelmaat. Ze verschuilt zich soms in een bramenbosje in de buurt, waar niemand bij haar kan komen. Lekker veilig.
Kittens in de hal
Tot die gedenkwaardige middag in juni. Ze vinden de rode poes met drie verwilderde kittens pontificaal in de hal. Kennelijk heeft ze haar kleintjes door het kattenluik naar binnen getild. Wat nu? Het besluit is snel genomen. Moeder met grut wordt in de kamer gezet waar Branko net uit is ontslagen. Zo zijn ze veilig en kunnen de kittens leren wennen aan mensen. Dat lukt, na drie weken geduld en oefening. Nadat de kittens – twee witte en een zwarte- gesocialiseerd zijn, vinden ze dankzij Verhuisdieren een eigen familie. En de moederpoes? ‘Haar doopten we Pinkpoes. Ze vond het allemaal prima. Zowel Branko als Pinkpoes hebben ons uitgekozen, het was niet andersom. Misschien heeft Branko haar wel toegefluisterd dat het hier veilig was. Misschien is Branko wel de vader van de kittens! Wie weet. De wonderen zijn de wereld nog niet uit, dat blijkt!’