Hond Oscar maakt ouder echtpaar zielsgelukkig

‘Vanaf 2006 zijn we zeven maanden per jaar in Spanje gaan wonen. Toen hadden we Hannes nog. In het plaatselijke Spaanse asiel gingen we op zoek naar een tweede hond. Dat werd Grace, een Anatolische herder. Uit al die honden daar kozen we voor haar omdat ze zo triest was. Zeven maanden jong was ze nog maar en duidelijk niet op haar plek.

Visie van Verhuisdieren past ons

Op een gegeven moment viel Hannes weg en bleef Grace alleen over. In 2019, op haar veertiende, merkten we dat ze wat van haar levenslust begon te verliezen. Iets later pasten we een poosje op de hond van onze dochter. Grace leefde zichtbaar op door haar gezelschap. We besloten om er weer een tweede hond bij te nemen. Maar dat moest wel een hond zijn die echt een thuis nodig had, een ‘tweedekanshond’. Ik had al van Verhuisdieren gehoord, jullie visie en doel paste helemaal bij ons.

‘We wilden niet aan een pup beginnen, daarvoor zijn we te oud. Een hond van vijf jaar leek me een mooie leeftijd. Toen zag ik echter een advertentie via een ander platform, waar een acht jaar oude labrador retriever werd aangeboden. Onbegrijpelijk dat mensen een hond van die leeftijd nog weg doen! Ik vond dat zo triest, ik wilde daar dus wel op ingaan. Echter de mensen kwamen nooit opdagen voor onze afspraak. Nou, toen had ik zoiets van, oké, we gaan nu spijkers met koppen slaan.

Tussen de matches zat Oscar

Ik opende de mail van Verhuisdieren en daar zag ik Oscar staan, twee jaar oud. Hij voelde meteen goed. We bleken de eerste te zijn die reageerden. We zijn direct in de auto gestapt om kennis te gaan maken. We maakten goede afspraken met de stichting die hem bemiddelde en konden hem na twee weken ophalen; dat kwam ons beter uit omdat we daarvoor nog op de hond van onze dochter pasten.

Toen hij bij ons kwam kreeg Oscar een tuigje mee, de vrijwilligers van de stichting lichtten ons goed voor en hadden hun zaakjes op orde. Ze hadden duidelijk nagedacht over alles. Ze deden bijvoorbeeld eerst een huisbezoek om te kijken of we wel genoeg plek hadden voor een hond. Of we een passend thuis waren voor hem. Door dat soort voorzorgsmaatregelen hebben ze natuurlijk goede resultaten. Ik heb daar grote bewondering voor.

Afijn, we lijnden hem dus keurig aan in het begin. Oscar bleek zo goed te luisteren dat we dat tuigje al heel snel hebben verwijderd. We kwamen er bovendien achter dat hij álles doet voor een snoepje, heel handig! Ik zorg ervoor dat ik altijd wat lekkers in mijn zakken heb, haha.

Oscar luistert altijd, hij komt direct wanneer je hem roept. En ja, ons voornaamste doel bereikten we ook. Grace leefde helemaal op. Ze had weer veel plezier, het gezelschap van Oscar deed haar ontzettend goed. Inmiddels is ze gestorven maar ze heeft haar laatste jaar heel gelukkig doorgebracht.’

Verhuisdieren bracht ons een lot uit de loterij

Oscar is voor ons een lot uit de loterij. Dat hij zo ideaal zou zijn, hadden we van tevoren nooit durven dromen. Hij heeft wel wat van een labrador retriever in zich, het ras waar wij op vallen, maar verder is hij een mengelmoes. Ik vind het alleen maar fijn dat hij geen rashond is van een fokker. Want hoe er tegenwoordig wordt gefokt… Tja, daar heb ik wel mijn vraagtekens bij. Oscar heeft niet die gebreken die je nu veel tegenkomt bij rashonden. Hij is veel minder kwetsbaar.

Oscar heeft de eerste jaren van zijn leven in een gezin geleefd, hij is dat gezinsritme ook gewend. Er is toen duidelijk met veel liefde met hem omgegaan. Hij heeft daardoor geen enkel trauma of geen gedragsstoornissen. Dat had Grace wel en dat kregen we er bij haar ook nooit helemaal uit. Grace kon bijvoorbeeld niet met alle honden overweg. Oscar daarentegen is heel erg sociaal. Bovendien is hij, sinds Grace er niet meer is, heel erg waaks geworden. Voorheen was zij de waakhond en hoorde je hem nooit. Een paar uur na haar overlijden is bij hem de knop omgegaan. Sindsdien is hij echt onze beschermer geworden. Hij let heel erg op ons. Ja, Oscar is voor ons een groot cadeau!’