Als huisdier ben je erg afhankelijk van mensen. Gelukkig zijn er veel mensen die zich op een verantwoordelijke manier inzetten voor het welzijn van huisdieren. Kater Sir David Cattenborough en poes Miss Sophie (roepnamen David en Sophie ;-)) ondervonden dat al in hun relatief korte leventje van anderhalf jaar.
Welzijn versus verdriet
‘Ik kocht ze als kittens van Marktplaats. Het was in de tijd dat er veel nestjes worden aangeboden; ik wilde graag twee katten en koos van twee verschillende nestjes één kitten. Trouwens, dat zou ik nu trouwens nooit meer doen en zeker kiezen voor adoptie!’
Marieke (25) woont in een appartement in Breda en kwam er na een poosje achter dat 60 m2 zonder tuin voor haar twee kittens toch niet voldoende levenskwaliteit is. Zeker niet omdat ze door haar werk zelf vaak weg van huis is: alle ingrediënten bij elkaar zorgden ervoor dat het jonge duo hun energie niet voldoende kwijt kon.
‘In het begin dacht ik dat het allemaal wel los zou lopen, maar na een jaar moest ik aan mezelf toegeven dat het voor hun welzijn beter was om een ander thuis te vinden. Eentje met meer ruimte, de mogelijkheid om naar buiten te gaan en het liefst ook met meer aandacht. Ik schoof mijn eigen verdriet opzij en maakte een profiel aan op Verhuisdieren.’
Op zoek naar een passend baasje
Ze kreeg veel reacties maar Marieke was selectief en ging niet overal op in. Het bericht van Nina (22) uit Groningen voelde meteen goed. Alle gewenste factoren waren aanwezig en ook de communicatie verliep prettig en soepel. Marieke: ‘Zoals Nina haar situatie omschreef, dat was precies wat ik wilde voor David en Sophie. Andersom ook: zij en haar vriend wilden graag twee volwassen katten die het samen goed konden vinden. Kortom, alles matchte. Ik legde haar uit dat ik wel even tijd nodig had om echt tot besluit en actie over te gaan omdat ik het best pijnlijk vond ze af te staan. Nina was heel begripvol, ze legde me totaal geen druk op.’
Herplaatsing van twee katten
Ze maakten een bezoekafspraak bij Marieke thuis. All the way van Groningen reden Nina en haar vriend om het duo te bezoeken. Nina: ’Toen we ze zagen op de site was er al een klik en die bleek er ook in de realiteit te zijn. Gedurende ons bezoek begonnen ze al contact met ons te zoeken.’ Voor Marieke was dat heel belangrijk en een doorslaggevende factor om de herplaatsing door te zetten.
Twee weken later werd dezelfde -maar omgekeerde- rit door haar gemaakt, met de katten en al hun spulletjes in haar auto. ‘Het was heel fijn om het op die manier te doen. Het is een grote geruststelling om te weten waar ze nu zitten en dat het ze goed gaat. Natuurlijk had ik er aanvankelijk verdriet van. Ze waren toch een beetje mijn ‘babies’.
Het was stil en leeg in huis. De plekken waar eerst hun spulletjes stonden ben ik op gaan vullen met allerlei planten: dat was al een hobby van me en nu doe ik er wat meer mee. Het contact met Nina helpt ook; de foto’s die ik af en toe opgestuurd krijg, zien hoe fijn ze het hebben. Nee, voorlopig begin ik niet meer aan katten. Zodra mijn situatie verandert en ik groter woon, misschien een gezinnetje heb, ja, dan weet ik zeker dat er ook weer ruimte zal zijn voor dieren.’
Wennen aan nieuw thuis
Sir David Cattenborough en Miss Sophie krijgen over enkele weken voor het eerst toegang naar buiten. Een grote achtertuin zal hun eigen erf zijn maar ook de omliggende buurt is katvriendelijk. Nina: ‘De eerste avond begonnen ze al nieuwsgierig ons huis te verkennen. Binnen korte tijd liepen ze hier rond alsof ze er al jaren wonen, echt, het voelt gewoon heel goed. Vooral David is erg nieuwsgierig en energiek. Hij zoekt echt de grenzen op en gaat er soms ook wel overheen! Ze hebben beide hun eigen karaktertje, dat is heel duidelijk zichtbaar.’
Zowel Nina als haar vriend – voor hem is het de eerste keer zelf huisdieren te hebben – zijn heel blij met hun huismaatjes. In de avond wordt er flink wat afgeknuffeld.
Kortom, dankzij drie diervriendelijke en verantwoordelijke mensen is het leven van twee dieren een goede richting ingeslagen. Met nog een heel kattenleven te gaan, is dit nu al een typische gevalletje van ‘happy ending’.