Boet is een geweldige hond. Hij woont nu inmiddels een jaar bij Patty. Ze is dolgelukkig met hem, hij is haar TROTS en Grote Vriend! Maar wat heeft Patty er veel tijd en liefde in gestoken om Boet te socialiseren! Het is een veelbewogen jaar geweest, met als beloning een hele lieve hond die veel van zijn angsten kwijt is en zijn vertrouwen weer grotendeels terug heeft gevonden!
Wat was de reden dat je een hond wilde?
Mijn eerste eigen hond was een Beagle. Helaas moest ik hem na vijftien jaar in laten slapen. Ik had nog nooit alleen gewoond zonder hond, dus ik dacht “voordat ik iets impulsiefs ga doen ga ik eerst eens een jaar zonder hond wonen”. Maar na driekwart jaar was ik alweer op zoek naar een nieuwe hond.
Wat is Boet voor een hond en waar komt hij vandaan?
Boet is een Schafpudel van vijf jaar oud. Ik heb hem in Zeist opgehaald, maar hij is in Oostenrijk opgegroeid. Daar heeft hij heel weinig indrukken opgedaan. Daardoor was hij niet echt gesocialiseerd. De oude baasjes kwamen terug naar Nederland en helaas, door een echtscheiding, moest Boet weg.
Hoe kwam je bij verhuisdieren.nl terecht?
Gegoogled. Mensen zouden vaker op deze site moeten kijken, want wat staan daar een leuke honden op zeg!
Hoe ging het met Boet toen hij bij jou kwam?
Dat was heel moeilijk, hij was heel onrustig en overal bang voor in Nederland door alle nieuwe indrukken. In het begin kon ik niet over straat met hem, hij was zo bang. Bij ieder geluid wat hij niet kende (rolluik wat omlaag ging, een motor) wilde hij niet verder lopen. Ik kon hem niet knuffelen, niet borstelen, niet aaien…dan trok hij zijn lip op. Hij deed ook heel lelijk tegen andere honden. Ook wilde hij niet de tuin in. Dat was een hele beproeving voor hem want ik woon in een appartement op de begane grond en mijn tuin zit aan de voorkant, aan de drukke straat.
Toen hij later wel de tuin in durfde, blafte hij naar iedereen die voorbij kwam.
Wat heeft ervoor gezorgd dat Boet nu beter in zijn vel zit?
Ik ben een paar maanden met hem naar behendigheidstraining geweest, puur voor het contact en om spelenderwijs zijn vertrouwen te winnen. Ook ging ik hem ’s nachts uitlaten om op die manier de buurt te leren kennen, dan was het lekker stil op straat. Dat heeft erg geholpen.
Wat ook grappig is: de fokker van Boet woont een paar kilometer bij mij vandaan! Daar ben ik met hem geweest. Boet krabde veel vanwege, bleek later, een allergische reactie. De fokker zei meteen: “oh, dat is net moeders”. De fokker wist precies wat voor voer Boet moest hebben. En dat hielp!
En omdat ik door de week werk heb ik Boet, na een paar weken vrij geweest te zijn, naar een fantastische dagopvang gebracht. Er is een groot grasveld met allemaal van die soort Zweedse tuinhuisjes, ingericht als woonkamertjes voor de honden. Daar kwam hij in een roedel met 15 honden terecht en heeft hij geleerd om met andere honden te socialiseren. Daar heeft hij weer zelfvertrouwen gekregen. Ik ben echt trots op hem!
Je mag ook best trots op jezelf zijn!
Ja, maar ik vind het ook echt leuk om te doen. Een oudere hond adopteren zou ik zo weer doen! Ik word ’s morgens gewoon blij wakker. Er is zoveel verbeterd. Ik denk dat Boet nu eindelijk z’n rust heeft gevonden. Hij is echt een cadeautje in mijn leven!