Elke stichting heeft een verhaal. Een verhaal van hoe de stichting ooit van start gegaan is. Dit keer vertelt Stichting Walk For Dogs hoe zij ontstaan zijn.
Stichting Walk For Dogs 2017 is ontstaan uit de gelijknamige actie van oprichtster Monique Dubbeldam, die in 2017 van Utrecht naar Boekarest is gelopen. Meer dan 2000 kilometer heeft zij afgelegd met twee van haar drie Roemeense straathonden.
“Nadat wij zelf onze eerste hond uit Roemenië hadden geadopteerd, kwam als snel nummer twee en ben ik voor de stichting gaan werken via wie zij naar Nederland waren gehaald. Ik kwam voor het eerst in Roemenië en viel als een blok voor het land, de honden en de mensen. Maar na periode van elke maand daar naartoe vliegen, honden te fotograferen en de geadopteerde honden mee terug te nemen, zonder dat het aantal honden minder werd, raakte ik gefrustreerd”, vertelt Monique.
Sterilistatieproject
Dit was niet de oplossing, massaal honden naar Nederland halen. “Ik wilde voorkomen en dan is steriliseren de enige optie. Daarom ben ik die monstertocht gaan lopen. Om €20.000 op te halen zodat we het project konden starten.”
Maar ook dat voelde nog niet als genoeg doen voor Monique. “Ik wilde zelf er bovenop zitten, ik wilde niet afhankelijk zijn van Roemeense rescuers die je vaak proberen te bedonderen. Ik wilde ook een verandering in denken en in de politiek te weeg brengen en dát kan alleen als je hier woont.”
“In september 2018 ben ik naar een huis gaan kijken en drie weken later reed ik met mijn drie honden naar Tulcea waar ik nu al ruim een jaar woon. En we zien nu veranderingen ontstaan, we horen en zien dat er minder honden in het dodingsstation terechtkomen. We zijn er nog lang niet maar het begin is er…”
In Tulcea was nog geen enkele stichting bezig en Monique heeft na heel veel hobbels en valkuilen een ingang gevonden bij de politiek, de lokale bevolking en de kerk.
Het opzetten van een sterilisatieproject van deze grote vergt veel tijd, maar het werpt zijn vruchten af. Inmiddels zijn er ruim 1100 honden en katten gesteriliseerd in dit gebied. Een simpel rekensommetje leert dat dit in twee jaar tijd bijna 150.000 nieuwe pups heeft voorkomen.
Doden is geen oplossing
Naast het steriliseren is het belangrijk dat de bevolking betrokken wordt bij de problematiek en gaat inzien dat doden van honden geen oplossing biedt. Gelukkig vinden meer en meer mensen de weg naar Monique voor hulp en advies. “Inmiddels horen we van de lokale dierenartsen dat er een wachtlijst is voor een sterilisatie, dus dat is goed nieuws!”
Casa In Siguranta, waar Monique woont, heeft drie kennels met bijbehorende speelvelden. Hier kan zij ongeveer twintig honden huisvesten. De honden worden door de kleinschalige opvang goed gesocialiseerd, hebben een dagritme, krijgen goed voer en indien nodig worden ze door Monique in huis genomen om daar, door haar eigen roedel van drie Roemeense honden verder begeleid te worden. Ook bij ziekte of na b.v. sterilisatie, kunnen de honden schoon en veilig binnen herstellen.
Monique ontvangt graag helpende handjes op de Casa en deelt graag haar passie voor Roemenië en de honden met bezoekers.
Zorgvuldige adoptieprocedure
“Onze honden gaan voor adoptie naar Nederland, maar pas als ze daar helemaal klaar voor zijn. Zowel medisch als gedrag moet optimaal en geschikt zijn voor adoptie. Omdat ik, maar ook mijn team van vrijwilligers in Nederland en België, erg veel tijd en moeite in de honden stoppen, zijn wij erg zeer zorgvuldig in het plaatsen van honden in Nederland/België. Wij hebben een strenge selectieprocedure waaronder ook een huisbezoek VOOR adoptie verplicht is. Ons doel is niet zo veel mogelijk honden plaatsen, maar zo zorgvuldig mogelijk plaatsen.
"Na adoptie volgt een zorgvuldig traject van nazorg en natuurlijk blijven wij als stichting altijd bereikbaar voor vragen of voor hulp."
Wilt u graag een keer Roemenië met eigen ogen bekijken en deel uit maken van het leven van Monique en de honden? Bezoek de website en mail Monique welke data nog vrij zijn.