Moos zoekt een thuis met tuin.

4 jaar geleden kwam Moos ons leven binnen wandelen als een dikke depressieve rode kater. Hij woonde op een flatje en bracht uren op het balkon door. We zagen hem via Facebook voorbij komen en waren opslag verliefd.

Het heeft een poosje geduurd voordat hij zich ontplooide tot de kater die hij nu is geworden. Moos is een rustige lieve kat en geniet van buiten zijn. Hij slaapt in zijn mandje en af en toe even opschoot. Geniet van aaien maar snapt optillen niet. Dan wacht hij totdat je hem weer loslaat.

Hij is honden gewend. Wij denken door de vorige baas.

Nu we een kindje hebben is Moos zijn leven verandert. Hij is niet meer ons enige kindje. Hij haalt zijn knuffels en eten even op en gaat weer naar buiten. In de avond komt hij met veel aanmoediging bij ons zitten. Hij accepteert ons zoontje en laat veel toe. Aaien wat half slaan is en knuffelen wat verpletteren betekend. We houden het altijd goed in de gaten en als moos zijn geduld opraakt halen we ze uit elkaar

Het is nu zo dat Moos zelf niet echt weg loopt. Hij blijft liggen en irriteert zich. Zijn staart gaat alle kanten op. Hij heeft wel eens een beetje ons kindje gecorrigeerd zonder nagels. Even een paar snelle tikjes om te laten weten dat het genoeg was. Maar gisteren heeft hij ons zoontje toch onder zijn oog gekrapt en vandaag hing hij in zijn mouw. Omdat Moos zelf niet weg loopt en ik niet goed opletten.

Nu kunnen we het wel nog een kans gaan geven maar we willen niet dat het echt uit de hand loopt en hij per ongeluk onze kindje verminkt. Moos verdient een gezin waar niet nog meer kleintjes op komst zijn maar een plek met oudere kinderen of het rijk alleen. We willen iemand zoeken die een tuin heeft want buiten zijn willen we niet meer van hem afpakken.