In april 2023 werd ik door mijn (pleeg)moeder gevonden aan de heilige Ganges rivier in Varanasi, India. Ze zag meteen hoe slim en sociaal, maar ook hoe kwetsbaar en alleen, ik was. De enige manier om mij van straat te halen was door mij te adopteren. Ik heb hierna 6 maanden in een opvang moeten wachten tot al het papierwerk klaar was. Daarna kwam ze speciaal naar India om mij op te halen en zijn we met de nachttrein en het vliegtuig naar Amsterdam gereisd. Dit was zo bijzonder dat ik door heel India in het nieuws ben geweest! Mijn naam betekent dan ook heel passend “overwinning” in Hindi.

Inmiddels ben ik bijna 3 maanden in Nederland en heb ik enorme stappen gemaakt. Toch is het tijd om een “forever home” voor mij te zoeken. Mijn (pleeg)moeder en ik zijn dol op elkaar, maar ik ben helaas niet gemaakt voor het leven in een appartement met huisgenoten in een drukke stad als Amsterdam en mijn (pleeg)moeder is nog niet klaar om in haar eentje voor een hond te zorgen.

Het belangrijkste voor mij is om in een rustigere omgeving te wonen, met een persoon of stel met meer ervaring, zelfvertrouwen en geduld. Misschien zelfs met een ander hondenvriendje. Ik kan goed met kinderen opschieten, maar denk dat het beter voor mij zou zijn om in een huis zonder (jonge) kinderen te wonen. Het liefst ren ik de hele dag buiten en ik zou dan ook graag in een huis met een tuin of in de natuur wonen.

Ik leer heel snel, maar ben ook heel eigenwijs en heb daarom duidelijke grenzen nodig. Ik ken de basiscommando's en kijk ernaar uit om meer commando’s te leren, maar moet wel eerst rustig aan mijn nieuwe thuis wennen straks. Verder ben ik heel loyaal en aanhankelijk, maar ook heel zelfstandig en kan ik mezelf goed vermaken. Zo kijk ik graag naar buiten en kan ik urenlang met mijn knuffels spelen. Ik ben ik niet bezitterig en als ik bijt is het uit speelsheid en nooit hard. ’s Nachts slaap ik op mijn eigen kussen (tussen mijn knuffels) en als ik wakker word kom ik graag even knuffelen en spelen.

Alleen thuis zijn vind ik niet leuk, maar ik blijf wel braaf op je wachten. Al zal ik de eerste weken wel moeten wennen voordat ik (langer) alleen gelaten kan worden. Ik zit niet graag in de bench, maar omdat ik me netjes gedraag als ik alleen thuis ben is dat gelukkig nog niet nodig geweest. Buiten ben ik dol op iedereen die ik tegenkom en ook thuis vind ik het super gezellig als er visite is. Toch zijn er sommige mannen waarbij ik het spannend vind als ze over de vloer komen. Ook moet ik nog leren om rustig te blijven als er bezoek is, omdat ik soms wel héél enthousiast wordt.

Ik loop heel goed aan de riem, maar stop wel vaak om te snuffelen. Aan de korte lijn vind ik het spannend om andere honden tegen te komen en ben ik vaak reactief. Mijn reactiviteit kan met de tijd en misschien gedragstherapie minder worden, maar het kan zijn dat ik het bij sommige honden altijd zal houden. Gelukkig gaat het aan de lange lijn en los wel heel goed en vind ik het leuk om met andere honden te rennen en te spelen. Toch heb ik nog wel wat tijd nodig om te socialiseren. Het zou dan ook leuk zijn als ik een hondenvriendje thuis of in de buurt heb, of af en toe naar een doggy day care kan.