Pip is een prachtig, aandoenlijk en lief meisje. Wij zijn emotioneel heel sterk met elkaar verbonden. Doordat ik momenteel een erg heftige tijd doormaak, reageren wij niet goed op elkaar. Zij is onzeker en door de huidige situatie wordt dat versterkt. Hier reageer ik weer op met onzekerheid en dat schiet niet heel erg op. Het heeft me heel wat gekost voor ik tot deze beslissing ben gekomen. Ik doe het ook uit liefde voor haar. Ik kan (nu) niet de baas voor haar zijn die ze driedubbeldik verdient! En of ik dat ooit wordt weet ik niet, maar dat proces gaat lang duren en dat is voor ons beiden niet gewenst.
Zoals gezegd is Pip erg prikkelgevoelig, onzeker en staat de hele dag "aan" en blaft wanneer er iemand voorbij loopt. Ook vrachtwagens, scooters en andere voertuigen die lawaai maken probeert ze weg te blaffen. Ze is ook erg onderdanig. Ze is heel aanhankelijk, verwend en superlief. Ligt het liefst de hele dag bij me en slaapt ook dicht tegen me aan in bed, het liefst onder de dekens.....🙈
Ik heb me ingelezen in hondentaal en veel van haar gedrag is verklaarbaar. Ik heb ook een hondencoach ingeschakeld en die heeft geconstateerd dat ze snel leert en dat haar gedrag zeker wel te veranderen is. Maar daarvoor moet ik sterk in mijn schoenen staan en consequent zijn en dat kan ik nu even niet opbrengen.
Het ideale plekje voor haar is een rustige omgeving met veel duidelijkheid en veel knuffels en liefde. Weinig reuring, liefst geen kleine kinderen. Ze kan daar overigens wel goed mee hoor, maar aan alles is te merken dat ze dat heel erg spannend vindt.
De knie van haar linkerachterpootje is af en toe wat gevoelig. Er is uitgebreid onderzoek gedaan en er is niets kapot, maar op een gegeven moment trekt ze soms met haar pootje tijdens het wandelen. Dat is dan ook het teken dat het genoeg is. Het is sowieso geen hondje dat geschikt is voor lange wandelingen.