Hola amantes de los perros, Hier even een update, van mij Jelle.
Ik ben samen met mijn gastgezin hard aan het werk om op mijn ideale gewicht te komen, en….ik ben “Muy” trots om te kunnen zeggen dat ik al 2 hele kilo's kwijt ben! Het is niet makkelijk geweest, maar ik doe vreselijk mijn best en blijf mij best doen want ik voel me al stukken beter en fitter.
Doordat ik dus meer ben gaan bewegen kan ik soms haast niet wachten met een nieuwe wandeling met mijn 2 chicka Podenco’s van mijn gastgezin. Soms loop ik ze er gewoon uit want ik ben natuurlijk met mijn 4 jaren oud veel sneller en fitter dan deze twee.
Ben jij degene die mij een liefdevol thuis kan geven? Dan beloof je veel knuffels, trouw en plezier in ruil daarvoor.
Hopelijk tot snel!
---------------------------------------------------------
Mijn naam is Jelle en ik ben een jonge Reu uit juni 2019, ik luister trouwens ook goed naar de namen “Jellebelle”, “Jellie”, “Jellybean” en “Snelle Jelle” als er wat gezonds(!) te snoepen valt. Ik snap het ook niet waarom ik al deze bijnamen allemaal heb gekregen van mijn opvanggezin maar ze voelen wel goed aan en zijn goed bedoeld.
Ik woon al een poosje in Nederland maar de reden dat ik nu bij een opvanggezin mag wonen heeft een verdrietige reden. Mijn vorige bazinnetje is onlangs plotseling overleden en mijn vorige baasje kon helaas niet meer voor mij zorgen. Allemaal heel verdrietig dus en ik denk nog regelmatig aan hun. Gelukkig hebben ze mij al wel het een ander laten zien en geleerd, onder andere dat ik zindelijk ben, braaf mee kan lopen aan een riem en enkele basis commando’s ken. En als het moet kan ik best een paar uurtjes alleen zijn, mits je mij daarna helemaal plat knuffelt en een stuk gaat wandelen als goedmakertje natuurlijk.
Op dit moment leef ik bij een opvanggezin in Enschede bij mijn baasjes en hun 2 Podenco chicas, ik mag ze zo noemen want ik ben ondertussen goed bevriend met ze geworden. Eigenlijk vind ik de omgang met andere honden altijd wel makkelijk hoor maar soms tijdens mijn wandeltochten als ik uitgelaten wordt wil ik wel even laten horen dat ik er ben als ik een vreemde hond tegenkom. Vreemde mensen leren kennen kan ik ook best goed, dan blaf ik niet hoor maar snuffel ik even en hoop ik op een aai. Ik ben thuis wel een beetje waaks maar dat doe ik eigenlijk ook om de mensen om mij heen te laten horen dat er iemand aankomt en om ze te beschermen.
Wij kwamen trouwens afgelopen week een “Gato” tegen , oh sorry ik bedoel een kat, en dat vond ik wel spannend. Ik was best wel nieuwsgierig en daarom heb ik er maar even tegen geblaft. Meer ook niet hoor want ze schijnen nogal scherpe nagels te hebben die Gato’s. Daarna liep ik gewoon weer lekker verder want deze Gato had geen zin om te praten geloof ik.
Mijn opvang baasjes hoorde ik laatst zeggen dat ze mij best lief en vrolijk vinden, en dat klopt ook wel. Ik ben natuurlijk helemaal extra vrolijk als ik hoor dat mijn riem wordt gepakt om te wandelen of om mee te gaan met de auto naar een onbekende plek. In de auto is het wel een beetje proppen met 2 chicas en mij (zoals je ziet op de foto) maar als we eenmaal rijden ga ik lekker rustig liggen wachten tot wij er zijn.
En eerlijk gezegd heb ik dat wandelen wel hard nodig op dit moment want mijn goddelijk Spaanse gestroomlijnde lijf moet echt nog gestroomlijnder worden. Dat lukt mij aardig goed ondertussen want met gewoon eten zoals gezonde droge brokken, flink wat beweging en met af en toe een gezonde hondensnack als beloning ben ik al enkele grammen kwijt geraakt.
Saludos desde Jelle