Mercurius is een kater (3-6jaar). We hebben hem 2 maanden geleden geadopteerd uit het asiel, met het idee dat hij een schuwe getraumatiseerde kater was. Hij is gedumpt op straat in een reismand aangetroffen. We hebben hem geadopteerd omdat we dachten dat hij bij ons tot rust kon komen.
Helaas blijkt Mercurius gedragsproblemen te hebben. Hij valt onze handen/armen en voeten/benen aan. Na een traject met een katten gedragsdeskundige is bij hem Impuls Controle Agressie vastgesteld. Mercurius vertoont agressie als de situatie buiten zijn controle is en er stressvolle prikkels zijn. Stofzuigen, koken en druk rondlopen vind hij lastig en daardoor gaat hij ons aanvallen, of territoriaal op de bank rollen. Maar: hij reageert hier niet altijd fel op, vooral als hij niet in de buurt is van de prikkel volgt geen aanval. Hij ligt bijv. rustig te slapen terwijl de buren hele dagen aan het boren zijn. Met feliway, zylkene (homeopatisch middel) en kattenprozac (clomicalm) is hij rustiger en zien we de aanvallen op tijd, waardoor we hem kunnen afleiden met een snoepje of door te spelen. Dat meestal goed, maar de situatie is voor ons erg lastig omdat we erg op onze hoede zijn voor hem. Op dagen dat we veel moeten doen in huis worden we veel aangevallen, waardoor we hem een paar uur op een afgesloten kamer zetten om niet aangevallen te worden. Dat is voor niemand leuk. Hij verdient beter.
Het asiel vindt hem onplaatsbaar en weigert hem terug te nemen. Ze willen hem laten inslapen. Wij zijn het daar niet mee eens.
Wij zijn naar zijn behoeften gaan kijken en tot de conclusie gekomen dat hij weg moet kunnen van de stress en zijn energie kwijt moet kunnen. Want, als we aangevallen worden blaast hij niet en zet hij geen hoge rug op, waardoor dit op ons overkomt als niet weten wat hij met zn energie moet doen. Ook worden we niet aangevallen als hij weg is van de stress. Het gedrag lijkt misplaatste speelsheid en niet weten hoe hij zijn stress kwijt moet, niet agressie. Hij geniet enorm van jagen op speeltjes, vliegjes etc. Ook komt hij graag kopjes geven en op schoot zitten, echt een lieverd. Hierdoor denken wij dat hij niet op zijn plek is in ons appartementje in de stad. We zijn er vrijwel zeker van dat hij wel alle stress-energie kwijt kan in een groter huis, met meer mogelijkheid tot afstand van stressvolle prikkels en mogelijkheid om naar buiten te gaan en daar zijn energie kwijt te kunnen.
We weten niet goed hoe hij met bezoek omgaat. Hij reageerde slecht en aanvallend op de gedragsdeskundige, maar die was hem aan het uitdagen. Sinds hij aan de medicatie zit is er een bezoeker geweest en dat ging helemaal prima! Maar wel spannend. Grote groepen langs laten komen zal hij niet fijn vinden. En gezien zijn aanvallen kan hij niet met kinderen. Andere huisdieren weten we ook niet. We denken dat andere katten goed voor hem kan zijn om zo te leren hoe hij zich moet gedragen en dat niet alles zo stressvol hoeft te zijn. Hij moet gewoon naar buiten en in een huisje komen met meer ruimte en met een baasje met meer tijd.

Hij is een lieve schootkat met een rugzakje, maar hopelijk kan iemand hem een goed huisje bieden. Neem vooral contact op! Mocht je een specifieke plek weten (zoals een boederij) waar hij heen kan horen we het ook graag!