Kybo

Kybo is een enthousiast en energiek Cocker Spaniël (kruising?) reutje van bijna twee jaar.
Hij is aanhankelijk en speels, lief met kinderen maar voorzichtig en waaks tegen vreemden. Hij kan dan wat terughoudend zijn en in eerste instantie blaffen. Als hij iemand twee of drie keer heeft gezien wordt diegene vriendelijk begroet.
Kybo woont nu een half jaartje bij ons. Wij hebben hem overgenomen omdat zijn vrouwtje vanwege gezondheidsproblemen niet meer de zorg kon geven die hij nodig had. Hierdoor bracht hij als jonge (puber)hond veel tijd door in de achtertuin en hierdoor liep hij sociaal gezien wat achter en had hij ook wat probleemgedrag ontwikkeld, zoals overmatig rijen. Dit heeft hij inmiddels helemaal afgeleerd en ook op sociaal gebied is hij enorm gegroeid. Van alleen korte wandelingen aan de lijn gaat hij nu mee het bos in en loopt hij los.
Inmiddels luistert hij behoorlijk goed wanneer hij wordt teruggeroepen en hij vindt het geweldig om met de fiets mee te gaan. Hier wil hij alleen nog wel bij trekken uit enthousiasme maar eenmaal los met de fiets het bos in gaat het goed en is hij helemaal in zijn element.
Al met al is hij enorm gegroeid in de tijd dat hij bij ons is.
Waarom kan hij dan niet blijven? Als alleenstaande moeder merk ik dat het simpelweg teveel is. Hoewel ik het allemaal goed probeer te combineren met mijn werk en zoveel mogelijk thuis ben merk ik dat het mij steeds meer energie kost om alle ballen hoog te houden en ik gewoon niet de rust en ruimte heb om Kybo meer te kunnen bieden dan dit.
Hoewel hij hier genoeg aandacht krijgt merk ik wel dat hij vooral mentale uitdaging mist.
Hij is nog jong en leergierig en ik gun hem een huisje waarin hij onderdeel is van van de routine i.p.v. om onze routine heen leeft.