Talo

Update november 2024:

Talo, nu Nelson, verblijft sinds maart dit jaar bij zijn adoptante.
Maar jammer genoeg moet hij nu op zoek naar een nieuwe thuis. De adoptante wist dat Nelson een angstige en onzekere hond was, maar geeft aan haar grens te hebben bereikt.
Nelson heeft geen agressie in zich als zijn ruimte maar gerespecteerd wordt. We plaatsen hem daarom liefst niet bij kleine kinderen
Nelson heeft vooral een grote tuin nodig zodat er eerst met hem een band kan opgebouwd worden vooraleer er met hem gewandeld wordt.
Het is belangrijk om vooral geen verwachtingen naar hem toe te hebben. Opbouwen van vertrouwen is het allerbelangrijkste.
Hij kan geplaatst worden bij een andere hond of roedel die zijn ruimte respecteren en die geen direct contact met hem willen.
Ergens waar hij binnen/buiten kan gaan, met de bedoeling om hem de kans te geven zijn behoefte te doen waar nodig.
Ideaal is een thuis waar hij een veranda/berging/garage heeft waar hij ‘s nachts kan inslapen en een vrij toegankelijke tuin.
In huis slapen kan natuurlijk ook, maar dan bestaat de kans dat hij zijn behoefte in huis zal doen en dingen zou durven vernielen.
Het vernielen zal vrij snel verminderen/stoppen wanneer hij met een andere hond(en) kan socialiseren.
Nelson is een hele knappe hond en gewoon erg onder de indruk van alles.
Wie stelt er zijn hart en huis open voor Nelson?
____
Originele tekst:
Talo is ondertussen een prachtige hond geworden, wel bang maar niet onmogelijk, het zijn enorm lieve en goede honden. Ze zijn enorm sociaal en zitten nu bij ons waar ze dagelijks veel mensen zien en aandacht krijgen. 't Zijn knappe lieverds maar ze moeten nog heel veel leren, dus wij zouden hen enkel plaatsen waar ze een andere stabiele hond hebben waar ze van kunnen overnemen en zich zeker bij voelen.
____
Februari 2023, Dagboek van Fabienne:
De Familie T.
Hun mama was een prachtige Labrador, maar haar baasje was een man die niet alles op een rijtje had en tevergeefs zijn leven nut probeerde te geven ergens in Tarifa. Toen zijn hond echter pupjes kreeg was dat hem te veel, 15 dagen nadat zij het levenslicht zagen stond hij voor de deur van een dierenkliniek met de woorden dat zij of de pupjes nu binnen namen of hij zou zich ergens van hen ontdoen. De ongevoelige woorden van een zoveelste onverantwoordelijke hondeneigenaar. De dierenarts probeerde nog een overeenkomst te maken zodat de pupjes toch nog enkele weken bij hun mama konden blijven maar weg was hij, en de kartonnen doos met 7 onschuldige levens liet hij achter op de stoep van de kliniek.
Wetten of geen wetten, dat heeft hier allemaal geen zin. Ze doen maar en net als altijd waren deze 7 dwergjes weer de zoveelste slachtoffers van een mens. Zo werden zij vervolgens opgevangen door onze collega's in Algeciras, met papflesjes en heel veel liefde en zorg.
Vandaag zijn het geredde pupjes met zotte streken, die spelen en ravotten, en gelukkig niets mee dragen van hun trieste start in het leven. Allen zijn prachtige kapoentjes die zeker ergens een mooie en rijke aanwinst zullen zijn, mits een goede begeleiding en opvoeding. Aan liefde hebben ze in elk geval al niets te kort gehad!