*SPOED* Boris

Boris kwam bij ons met 16 weken oud. Zielig omdat hij met zijn leeftijd al heel wat meegemaakt had. Zijn broertje werd door schoonfamilie geadopteerd. Week 1 bij ons regende het mega hard. Hij ging niet graag naar buiten maar in de 2e week scheen de zon en we zagen een heel andere hond.
Hij is hoog sensitief. Ik ook. Hij is gecastreerd omdat zijn hormoen dan af zouden nemen zodat zijn prostaat zou slinken wat problemen gaf tijdens het poepen. Boris kon janken alsof hijgeslagen of geschopt werd. We raken hem op aaien en kriebelen na met geen vinger aan.
We kopen probiotica ivm zijn gevoeligjeid en dat werkt redelijk. Maar het hoog sensitieve blijft. Het komt door mij. Omdat ik door het overlijden van mijn moeder, schoonmoeder en 2 ooms binnen 5.5 maand tijd depressief ben geworden, is Boris dat ook. Bij andere mensen is hij dat niet. Ik ben verbaal als er iets mislukt of fout gaat aanwezig en hij wordt bang van me. Zelfs bij mn vrouw en zoon doet hij dat nu ook. En die zijn net als ik ook lief voor hem hoor. Schrikt hij, dan jankt hij. Ondanks het hele protocol wat ik volg om hem zo voorzichtig mogelijk benader, behandel en toespreek tijdens benadering.
Ik zoek dus met mega pijn in mn hart en vreselijk veel verdriet iemand die voor Boris wil zorgen en hem kan bieden wat hij bij ons niet kan vinden Mijn zoon, vrouw en al onze vrienden gaan hem missen en er zal een flinke traan gelaten worden. Ja, vooral bij mij. Ik zie het als mijn schuld. De best mogelijke zorg boden we Boris steeds weer. Maar nu is het laatste wat ik voor hem kan doen, een nieuw baasje zoeken.
Wie wil Boris in zijn of haar armen sluiten en hem de liefde laten voelen die hij hier wel krijgt, maar niet voelt?