Harkan

Update 07-01-2025
Harkan verblijft sinds midden december 2024 in zijn opvanggezin.
Harkan integreert zich rustig in de bestaande roedel. Zowel binnenshuis, in de tuin en op wandeling maakt hij reeds deel uit van de roedel. Vrij snel probeerde hij uit te zoeken wie wel te vinden is om wat te spelen. Wanneer zijn vraag niet beantwoord wordt dan dringt hij niet aan. Naar de katten is hij wat te enthousiast. We zoeken dan ook een thuis zonder spinners.

Harkan is een grote hond, maar gedraagt zich prima in huis. Hij loopt niks om, bijt nergens aan en legt zich in één van de manden of op de grond. Hij lijkt ons het leven in huis eigenlijk wel gewoon. Hij gaat graag samen mee de tuin in. Harkan is een echte knuffelbeer, wordt graag geaaid en kruipt dan ook dicht tegen je aan. Een bench hebben we ondertussen al op een positieve manier geïntroduceerd en aangeleerd. Voor een snoepje gaat hij er zonder problemen in en gedraagt zich dan rustig in de bench. Als je uit zijn zicht verdwijnt durft hij zich wel eens te laten horen, maar dat stopt snel. We hebben Harkan al 's nachts in de bench gelaten en ook al wanneer we weg gingen. Er zijn nooit sporen van vernielingen of proberen uitbreken gevonden.

Wandelen doet Harkan goed aan de lijn. Hij snuffelt wel eens graag links en rechts, maar trekken aan de lijn doet hij niet. Geen reactie op voetgangers, fietsers, auto's, zwaar verkeer en ook niet op (luidruchtige) honden in tuinen of huizen waar we op wandeling passeren of die we kruisen.

Snoepjes kunnen goed gebruikt worden als beloning bij trainen, maar ook een (rustige) knuffel wordt zeker geapprecieerd. Vreemde personen zullen door Harkan niet zomaar begroet worden, noch enthousiast noch agressief. Er zal eerder eerst wat afstand gehouden worden, maar hij 'ontdooit' snel.

Het opvanggezin heeft een sterk vermoeden dat Harkan doof is. Dit belet hem gelukkig niet om vrolijk door het leven te gaan.

Ga jij kennismaken met deze lieve jongen?
____
Juni 2024, Dagboek van Fabienne:
We brengen deze hond voor jullie!
Een boek kan ik schrijven gevuld met de uitvluchten, leugens, verhalen en manieren om een hond bij ons binnen te brengen. Harkan is een van de laatste voorbeelden, een grote stevige kanjer die aan onze deur werd aangeboden.
Ze hadden hem gered uit het dodenstation en ik had hen zogezegd bericht gedaan dat ze hem mochten brengen, maar ik wist helemaal van niets, had de hond zelfs nog nooit gezien, maar ze hadden zelfs een geschreven nota bij dat ik hem zou binnen nemen.
Als we kunnen helpen gaan we dat altijd doen, maar als je niet kan, kan je gewoon niet meer. Maar ze bleven volhouden en beweren dat hij onze hond al was voor hij kwam en zo ging het maar door. Uiteindelijk is hij gebleven, en het is een schat van een hond, maar weer een grote hond erbij. Hun tactiek is triest voor ons, want wij mogen er wel weer voor opdraaien. Er zijn nog maar weinig asielen die grote honden een kans willen en kunnen geven, wij zijn veruit de enigen hier en dan rijden ze ver om een grote hond te kunnen afgeven.
Harkan is nu een van ons en we hopen zo dat hij - ondanks zijn grote gestalte - toch ergens gelukkig thuis mag komen! Helpen jullie hem delen?