Max is een zwarte, standaard Teckel van 2 jaar oud. Komt oorspronkelijk uit Slovenië maar is hier als jonge pup naar toe gebracht (particulier door iemand die hier werkte als schilder en zijn pups van daar mee nam).
Max is gechipt en heeft een eu paspoort. Heeft al zijn pup vaccinaties gehad. Alles laten checken door eigen dierenarts.
Via een omweg is hij bij ons terecht gekomen vanuit een koud nest naar een warm huis. Dit heeft er bij hem behoorlijk ingehakt, is daardoor erg aanhankelijk geworden. Na liefde gevoeld te hebben wil hij dit niet meer kwijt zeggen we hier altijd.

Max is erg speels, gek op zijn balletjes, kan soms te lang door willen gaan en moet dan even geremd worden. Kent de basis commando's zoals blijf, zit, in je mand, wachten, hier etc. Kan poot geven en bellen op een hondenbel maar dat is meer een beetje vermaak. Laat wel zien dat hij leergierig is.
Max ligt graag bij je, tegen je aan, kan soms ook even lekker op schoot willen kruipen voor een knuffel en lik. Hij is enorm enthousiast, kan goed los lopen, kan buiten ook prima met andere honden, daagt de grootsten uit. Houdt van stukken lopen en loopt dan ook goed mee.
In de macht ligt hij graag in zijn mand naast het bed te snurken en als je het toelaat dan kan hij je ook heerlijk warm houden in bed.

Waarom zoeken we dan toch een ander baasje voor hem?
We hebben nog 2 oudere dwergteckels en we merken dat Max zijn energie niet past bij hun. Hij rent ze expres omver buiten, binnen is er afentoe de strijd om een botje met de oudste (zijn heeft voernijd) en Max houdt zich dan (terecht) ook niet in maar dit heeft al een aantal keer geresulteerd in vechten met de oudste wonden tot gevolg. Met kleinere honden binnen matched het dus gewoon niet, hij is een teckel maar heeft de energie en de lompheid van een grote hond. Ook zit Max graag achter de katten aan waardoor zij niet meer binnen durven te komen of altijd boven zijn.

Na 2 jaar komt het besef echt dat hij niet past in dit huis ondanks dat ik enorm veel van hem hou. Dat houden van zet ik nu om in een huisje voor hem zoeken die wel matched.

Max heeft het niet zo op vreemde mensen in huis, wij laten Max dan aangelijnd naast ons. Maar na 3x zien en flink met zijn bal spelen zit iemand in zijn hart. Dit gaat dus echt vooruit. Alleen zijn kon hij ook niet, nu kan hij een paar uur wel alleen zijn maar dan met de andere 2. We weten dus niet hoe dit gaat zijn als hij ergens als enige hond woont. Een werkend iemand gaat dus niet werken voor hem zonder oppas.