Finn is een prachtige zogenaamde Sprollie, een kruising tussen een Springer Spaniel en een Border collie. Hij is nu bijna drie en een half jaar oud. Zoals al blijkt uit zijn herkomst: Finn is ontzettend slim, alert en actief. Hij is vanuit het nest bij ons komen wonen. Vak na zijn komst veranderde onze gezinssituatie, en kwam ik er allee voor te staan. Toch heb ik er voor gekozen Finn te houden. Op dit moment merk ik, dat ik Finn waarschijnlijk te kort doe. Hoewel we er flink op uit gaan (hij is dol op wandelen) lijkt het alsof hij zijn energie niet kwijt kan, en het ook lastig vindt deze te delen met meerdere personen en dieren in huis Vanwege zijn jacht instinct is het tot op heden niet gelukt om hem te socialiseren met onze katten. Hij wil ze geen kwaad doen, maar ziet ze wel als speeltjes en door zijn grootte kan dit gevaar opleveren. Onze katten wonen zodoende al drie jaar boven, en dit begint te knagen... Hoewel ik Finn vreselijk zal missen, gun ik hem een plek waar hij met een baasje er op uit kan, actief bezig kan zijn, mogelijk kan werken. Een plek waar hij fysiek maar ook zeker mentaal uitgedaagd wordt zou het meest passend voor hem zijn. In de huidige situatie gaat Finn (mogelijk doordat hij zijn energie niet goed kwijt kan) mij testen en uitdagen, vooral negatieve aandacht vragen. Finn is in aanvang schuw voor vreemden, maar het ijs is over het algemeen super snel gebroken. Hij kan goed met kinderen overweg, maar door zijn formaat en enthousiasme zijn kleine kinderen in huis niet passend. Finn moet niet met spoed weg; ik ga enkel voor een Gouden match. Mogelijk zijn er ook opties te bedenken in "co-ouderschap", waarbij de zorg voor Finn gedeeld kan worden. Heb jij tijd, sta je sterk in je schoenen, ben je actief en duidelijk? Misschien is Finn de match voor jou/ jullie. Neem contact op, dan kunnen we dat onderzoeken.