"Mag ik jouw kleine maatje worden?" – Jesper’s verhaal

Ze vonden me langs de snelweg, ergens tussen Albacete en Madrid. Alleen. Uitgeput. Mager tot op het bot. Mijn pootjes trilden van vermoeidheid, mijn buikje was leeg… maar toen er eindelijk een mens naar me toe kwam, kon ik niet anders dan mijn staartje zachtjes bewegen. Lief zijn, dat kan ik. Zelfs als het leven even niet lief voor mij is.

Mijn naam is Jesper. Een klein mannetje met een groot hart en een flinke dosis Spaanse trots.

In de rescue was ik meteen vriendelijk tegen iedereen. Geen bitterheid, geen angst. Gewoon blij dat ik gezien werd. Maar ik moet eerlijk zijn: ik voel me niet op m’n plek achter tralies. De drukte, het geblaf, het gebrek aan warmte… het is zwaar voor een wat ouder hondje zoals ik. Ik verlang zo naar een rustige plek, waar ik eindelijk écht thuis mag zijn.