Meg

Meg is sinds 27-09-2020 bij ons in huis.
Als jonge pup is ze aan een zware ijzeren ketting gelegd. De ketting zat in haar nek gegroeid., deze is door de dierenarts verwijderd. Daarna is ze naar
Nederland gekomen. Ze was een erg bange hond eigenlijk voor alles. We hebben haar heel langzaam laten wennen aan alles In het begin was het
zoeken met haar hoe ze zich zou gedragen als we haar los zouden laten lopen. Ondertussen laten we haar vrij in een losloop gebied. Dan is ze erg blij en vrolijk.. Aan de lijn is het andersWij denken zelf dat het te maken heeft met aangelijnd zijn en haar verleden van de ketting. in het losloop gebied daar gaat het nu altijd goed. Bij ons in huis is ze de liefste hond die je maar kan hebben. Ze blaft nauwelijks, ligt altijd bij ons, zeurt nooit, pakt niets van tafel. Ze luistert goed. Ze heeft wel altijd iets waakzaams over zich. We hebben een basiscursus met haar gedaan. We hebben wat handvatten gekregen en commando’s
geleerd. Ze vond dat erg leuk om te doen en volgt de commando’s nog steeds goed op.
De riem omdoen vindt ze nog steeds eng. Ze loopt altijd weg zodra ze de riem ziet. Eenmaal om dan
gaat ze heel graag mee naar buiten. In de auto is wel wat spannend. Het liefst ligt ze op een stoel
naast ons. Ze is 2 keer met ons mee geweest naar Frankrijk. Dat ging goed, wel moeten we opletten dat er geen kinderen vlak langs de tent lopen.
Het probleem met haar is dat ze geen bezoek toe laat in ons huis. Zodra er iemand komt gaat ze
meestal vreselijk te keer. Soms lijkt het goed te gaan en laten we rustig wennen. Maar zodra er iets
gebeurd, iemand beweegt of zo dan vliegt ze erop af en bijt dan, dit is helaas wel een paar keer fout gegaan. We hebben een muilkorf geprobeerd maar dan is ze zo gespannen dat ze
steeds gaat tongelen. Soms gaat ze dan vreselijk te keer met haar poten. Het gevolg is dat ze nu
steeds apart gezet wordt als er bezoek komt. Dat vindt ze deels oké maar soms gaat ze met haar
poten langs de deur en muur krabben als het te lang duurt. Als het bezoek weg is en we haar weer
vrij laten dan is ze erg gestrest en duurt het weer een tijd voordat ze daar weer overheen is. Gezien
ons gezin met 4 pubers die vrienden en vriendinnen meenemen zit ze steeds vaker opgesloten. We
vinden dit zo langzamerhand een onhoudbare situatie worden. Wij durven haar nu echt niet meer bij
het bezoek te laten gezien een aantal nare bijtincidenten. Het vertrouwen is weg. Ik denk zelf dat ze
erg bang is maar dat ze ook erg waaks is en ons wil beschermen.
Af en toe gaat ze naar een oppas. Daar gaat het goed. Er is daar een andere hond in huis, misschien
scheelt dat of voelt ze niet de behoefte om te beschermen. We weten het niet. Bij ons gaat het zo
niet langer. Het zou fijn zijn als we een plekje voor haar vinden waar ze goed begeleidt wordt en waar
veel aandacht voor haar is. Iemand die vaak met haar erop uit gaat en die verder niet veel bezoek
krijgt. Ze is niet geschikt bij kinderen. Die zijn te onberekenbaar voor haar en daar heeft
ze nare ervaringen mee. Ik hoop dat er een oplossing komt, en een geweldig mooi lief huis want ze is ontzettend lief!