Met pijn in ons hart en na 2 jaar ons best te hebben gedaan hebben we besloten om afstand te doen van onze lieve golden retriever Rocky van 2 jaar.

We kregen Rocky toen hij 8 weken was maar hij was de eerste dagen bij ons erg ziek. Bij de dierenarts bleek hij Giardia te hebben. De maanden daarop waren zwaar, zo een pup zo ziek te zien en het bestrijden van de ziekte was een stresvol begin. Want hij had ook een klap van zijn moeder gekregen met 6 weken oud en had een diepe kras bij zijn ooghoek en had daar een antibiotica kuur voor gekregen.

We zagen al vlug dat hij een diepe angst in zich had en resource guarding op zijn eten.
Vorig jaar april dacht hij dat we iets wilden afpakken en hij beet mij en mijn man toen.
De hondentrainer zei dat het goed kon komen door de Giardia op jonge leeftijd. Dat het zijn angst zou verklaren en zijn overdreven reacties.

We hebben toen besloten om hem te houden en alle liefde te geven die we kunnen. Nu wonen we sinds een paar maanden in mijn ouders huis door woningnood en de nieuwe omgeving wakkerde zijn angst aan.
Toen mijn vader achter hem stond in de gang vorige week had hij hem niet gehoord en toen mijn vader hem aanraakte was zijn instinct reactie te bijten naar zijn hand.

Nu heerst er grote angst in het huis van mijn ouders en dat verdienen ze niet maar ook voor rocky is het akelig om steeds afgezonderd te moeten worden nu.
Dus hij moet weg om hun huis weer leefbaar te maken voor ze.
we zoeken een baasje die lichaamstaal kent van honden. Mijn man en ik kennen elk gebaar en teken van hem en hebben daardoor geen angst voor hem.

Hij is gek op zijn knuffel beertjes en speelt heel de dag door. Hij is vrolijk en houd van uren lange wandelingen door het bos. Godzijdank heeft hij geen resource guarding naar zijn speelgoed toe. Puur het eten. Maar hij ruilt spullen voor koekjes . Dus heeft hij je slof te pakken laat hij met liefde los als je ruilen zegt. Nooit gedacht een ruilhandel met mijn hond te doen😅
Hij kan goed alleen zijn en kan zich ook goed zelf vermaken.
In de avond ligt hij altijd tegen mij aan, mijn kleine knuffelmonster, in soms letterlijke zin dus😆

Hij heeft 2 jaar met mijn oudere hond samengewoond en dat ging goed samen. Zolang je gescheiden eten geeft is er niks aan de hand.

Hij verdiend een baasje die hem begrijpt en weet dat hij geen agressieve hond is maar een bange hond. Hij is vandaag bij de dierenarts chemisch gecastreerd en dat is voor een half jaar werkzaam.