Lilo

Lilo is een gecastreerde kater die met 9 maanden oud bij mij was gedumpt door z’n vorige eigenaar, letterlijk. Het was ‘of naar het asiel, of naar mij’. Ik kwam er snel achter waarom... Ik heb in de afgelopen jaren m’n best gedaan om er te zijn voor hem, maar het gaat niet meer. Lilo heeft HCM, het is in een stadium waarbij hij medicatie krijgt elke 3 dagen zodat er geen klontjes bloed ontstaan. Daarnaast zit Lilo op speciaal voer ivm blaasgruis. Lilo is het nergens mee eens in huis, plast overal en poept overal, hij heeft niet opnieuw actieve blaasgruis dus dat is het niet - dit was gecheckt bij de dierenarts. Sinds ik zwanger ben, is dit alleen maar erger geworden, maar het is nu op een punt waarbij ik dit niet meer aankan. Ik zit inmiddels al 6 jaar in de pis. Ik had nooit een propere buitenruimte voor hem, want hij heeft sterk de behoefte om naar buiten te gaan maar ik mag het niet afzetten, met zijn hartziekte omdat hij al paar keer is flauw gevallen is het belangrijk om hem niet alleen naar buiten te laten gaan. Lilo raakt enorm gefrustreerd door de katten die langs het huis lopen en inmiddels is alles afgeschermd, maar het werkt niet.

Lilo is ontzettend lief en aanhankelijk, er zit geen enkel beetje agressie in hem. Mijn vorige huisgenoot had een kat die hem vaak aanviel maar hij deed niks terug. Daarom is herplaatsen nog moeilijker, omdat hij echt heel lief is en ik wel aan hem gehecht ben na al deze jaren. Het liefst wilt hij de hele dag aaitjes. Ik nam Lilo mee aan de lijn naar buiten samen met mijn hond, dit vond hij leuk. Ontzettend nieuwsgierige karakter, echt niet bang. Wat ook weer nadelig is vanwege zijn hartziekte, omdat hij heel druk kan doen zoals rondrennen en dan flauw valt. Hij reageert op dieren die hij buiten ziet zoals vogels, dan zie je echt een jagertje in hem, maar toen ik een nestje met duiven op het balkon had, keek hij er niet naar om. Hij komt naast je zitten op de bank als er bezoek is, hij komt aan tafel zitten om de gezelligheid op te zoeken als het etenstijd is. Hij wilt graag erbij horen, niet buitengesloten. Ik kan hem, hoe gek dat ook klinkt en lijkt, meenemen aan de lijn samen met mijn hond en overal met hem op bezoek gaan en hij vermaakte zich prima. Toen ik vorig jaar in een verhuizing zat, heb ik hem even 2 weken bij een vriendin gelaten ivm de drukte en de chaos samen met mijn hond, zij heeft zelf nog 3 honden, en dit ging allemaal heel goed. Ondanks dat hij de enige was die op bed mocht liggen van haar, want ja een kat beslist dit zelf natuurlijk.

Ik zoek iemand die wel geduld heeft voor hem, die wel een buiten ruimte heeft waar hij kat kan zijn die is afgesloten. Iemand die het ook niet erg vind om mij te laten weten hoe het met hem gaat, want ik ben ook bang dat gezien de HCM snel bij hem verergert dat hij kan overlijden. Hij is in november 2023 ermee gediagnosticeerd en inmiddels juni 2025 is zijn linkerboezem flink vergroot met een paar mm in vergelijking met toen. Ik had eerst in mijn eigen omgeving gekeken, want loslaten vind ik heel lastig. Maar helaas vanwege zijn ingewikkelde medische situatie staat niemand ervoor open.