Tib

Deze knappe meid is Tib! Benoemd naar een rivier in Engeland, gegeven door de stichting die Tib als kleine puppy met haar broertjes en zusjes naast een rivier in Bulgarije heeft gevonden en gered. Ze hebben haar meegenomen naar de stichting waar ze midden in het bos in een grote roedel heeft geleefd en gespeeld.

(Filmpjes via de YouTube link te zien onder het kopje shorts)

We hebben haar geadopteerd na verliefd te zijn geworden op haar karakter en persoonlijkheid en hebben haar in Den Haag verwelkomd begin mei. In het begin was alles nieuw en spannend en samen zijn we het avontuur aangegaan om haar te introduceren aan haar nieuwe omgeving op een geduldige en rustige manier. Beetje bij beetje werd thuis steeds vertrouwder en leerde ze te spelen en te knuffelen, te zitten en te liggen, in de mand te liggen en daar te ontspannen. Ze ligt dolgraag op de bank tegen je aan gedrukt en zou het liefst de hele dag met je willen knuffelen. Ze is een onwijs snelle leerling en leert en traint dolgraag, haar neus gebruikt ze nog het liefst om de wereld mee te verkennen. Op het strand heeft ze kennisgemaakt met water en spelen in het water en onbeperkte kuilen graven in het zand om daarna lekker in het koele zand te gaan liggen.

Wat we echter helaas zien gebeuren is dat de prikkels van de stadse omgeving welke zo drastisch anders zijn dan het bos dat ze kent, teveel zijn om rustig aan te kunnen wennen. We wonen in een drukke woonwijk in een druk deel van de stad waar er dag en nacht altijd leven en geluid is. De rustige plekken zijn moeilijk te vinden en de prikkels worden in sommige momenten teveel voor Tib om deze nog te kunnen plaatsen en verwerken. De onvoorspelbaarheid van onze directe omgeving en woonsituatie creëert een volle emmer aan positieve en negatieve stimulans waarbij de laatste druppel er voor kan zorgen dat ze uitslaat naar mens en dier in de vorm van grommen, happen, trekken en blaffen. Elke druppel die hier nog bovenop komt zorgt dat haar vlucht of vecht instinct zich voornamelijk op de laatst genoemde manier uit. Ze heeft een van haar baasjes in dit instinct ook gebeten uit frustratie. Geworteld in deze reactie zit een hoop angst, onzekerheid en spanning voor het onbekende waarbij het ons niet lukt om tot de kern te komen.

De woorden ervaring, rust, regelmaat en stabiliteit beschrijven goed de omgeving waar ze zich zou kunnen aarden zonder overprikkeld te raken en de noodzaak te voelen om uit te slaan. Ze is dol op samenzijn en was in Bulgarije ook altijd samen met haar leeftijdsgenoten, een plek in een roedel met andere honden die haar de weg wijzen en richting geven zoals ze het grootste deel van haar leven gewend is zou haar een hoop rust kunnen bieden.

Wanneer ze zich buiten kan ontspannen komt er een heerlijke kant in haar naar voren die ze thuis ook heeft waarbij ze nieuwsgierig, leergierig en enthousiast is. Haar hart ligt in het bos en hier is ze het meest op haar gemak, vogels opjagen, onder struiken struinen en recht door het lange gras dwarrelen doet ze het liefst. Ze heeft al een aantal keer veilig los kunnen lopen aan een lange losse sleeplijn en ze zal nooit ver van je vandaan gaan en continu zicht op je houden. Wanneer je haar terugroept komt ze zonder afleidingen ook netjes terug.