Hoi, ik ben Jodi! Ik ben een rode poes van 9 jaar oud en zit nu sinds eind maart in een pleeggezin. Ik ben een echte kroelkip en ik ben gek op aandacht. Ik heb altijd bij hele lieve mensen gewoond maar toen er kleine kinderen bij kwamen, werd ik heel ongelukkig en wist ik me geen raad. Ik ben een paar keer heel boos geworden en daarom ben ik naar een pleeggezin verhuisd om tot rust te komen.

We zijn erachter gekomen dat ik last heb van mijn heupen en mijn pootje. Die pijn is heel naar, maar nu ik pijnstilling heb voel ik me een stuk beter. Ik had ook een vervelende blaassteen maar die is gelukkig verwijderd en met het juiste voer blijven steentjes hopelijk voor altijd weg. Omdat ik vaak volle darmen heb krijg ik laxerende pasta zodat ik goed naar de wc kan blijven gaan.

Mijn vorige eigenaren hielden heel erg veel van mij maar het was met de kinderen in huis te druk voor mij en alles werd mij te veel. Hierdoor heb ik weleens lelijk gedaan naar mijn eigenaar en visite was wat mij betreft helemaal niet meer welkom, het was tenslotte al druk genoeg in huis. Maar met veel rust en begrip ben ik de afgelopen maanden weer helemaal mezelf geworden! Nu ik goed hersteld ben mag ik eindelijk gaan zoeken naar mijn ‘forever home’!

Ik vind nieuwe mensen en situaties nog wel spannend maar als ik de ruimte krijg om zelf naar je toe te komen en te wennen dan ben ik in no time weer happy!

Ik ben super knuffelig en het liefste de hele dag in de buurt van de mensen. Ook als ik niet aangehaald wil worden lig ik wel bij je in de buurt op het kleed of in mijn mandje. Ik wil gewoon graag daar zijn waar de “actie” is, begrijp je? Toen ik nieuw was in dit huis deed ik dat vooral om goed te weten waar iedereen was, zodat ik niet overvallen kon worden door iets onverwachts, maar nu doe ik het gewoon voor de gezelligheid!

Ik ben ontzettend lief en aanhankelijk, volgens mijn pleegouder bijna een ‘Velcro katje’, en vind aangehaald worden en gekamd worden het mooiste in de wereld.

In mijn huidige huisje zijn bepaalde plekken voor bepaalde dingen, zoals een specifieke plek waar ik altijd gekamd wordt. Zo heb ik heel goed leren communiceren wat ik graag van iemand wil en ik vind het super fijn als mensen het snappen.

Omdat ik bezoek soms nog wel spannend vind is er de regel in huis dat nieuwe mensen mij moeten negeren, niet op mij af mogen komen of proberen te aaien, tot ik op m’n eigen tijd naar hen toe ben komen lopen en ruiken en dan zelf aangeef als ik aangehaald wil worden. Dit werkt super en maakt nieuwe mensen minder imponerend voor mij. Ondanks het feit dat ik nieuwe dingen nog wel spannend vind, ben ik wel heel nieuwsgierig. Het is wel fijn als ik een eigen kamer krijg, zodat ik me kan terugtrekken als het me teveel wordt. Nieuwe plekken verkennen doe ik aarzelend maar ik wil wel heel graag!

Ook ben ik graag buiten. Het ‘grote’ buiten interesseert mij niet zo erg maar als er een afgesloten binnenplaatsje of balkon is waarvandaan ik naar vogeltjes kan luisteren en in de frisse lucht kan zitten vind ik dat prachtig. Ik ben geen Houdini en doe geen ontsnappingspogingen. Als er een kamer in het huis is waar ik niet in mag, is dat natuurlijk dè plek waar ik moet zijn maar voor de voordeur glippen heb ik (vooralsnog) geen interesse in getoond.

Ik ben op zoek naar een liefdevol huisje waar ik alle aandachtjes kan krijgen die ik maar wil en met mensen waar ik heel veel van kan houden.