Jodi

Een groot deel van de reden waarom het met kleine kinderen niet ging was het feit dat ik pijn bleek te hebben. Ik heb last van mijn heup (dysplasie) en mijn achterpootje maar nu ik pijnstilling heb voel ik mij een stuk beter! Ik heb ook blaasgruis en had een steen die weggehaald is en waar ik super goed van hersteld ben. Tevens krijg ik wat laxeer middel omdat naar de bak gaan moeilijk is met mijn achterpootjes.

Ik zou het leuk vinden als er 1 of meerdere mensen in huis zouden wonen maar geen andere huisdieren of (jonge) kinderen. Die kunnen mijn grenzen niet goed respecteren en zijn te onvoorspelbaar.

Als iemand over mijn grenzen gaat geef ik dat aan met een tik. Ik val niet aan maar communiceer dat ik iets niet meer leuk vind. Dit doe ik omdat mijn subtielere communicatie in het verleden niet goed herkend werd en dit is lekker duidelijk.
Ik heb geen agressie problemen, het is gewoon soms een beetje teveel, zeker als ik mij onzeker voel. Maar, hoe rustiger en zekerder ik mij bij jou voel, hoe sneller dit weg is! Mijn pleegouder krijgt alleen nog maar knuffels van mij (en uiteraard mijn excellente supervisie bij alle taken die die doet)

Om mij goed te leren begrijpen is hulp van een kattengedragsdeskundige bij de adoptie inbegrepen. De adoptiekosten bedragen 150 euro. Er is de afgelopen maanden heel goed voor mij gezorgd en om ervoor te zorgen dat mijn pleegouder ook andere katjes kan blijven helpen, is een vergoeding voor de onkosten noodzakelijk.