Mira

Ter adoptie: Mira

Voor Mira ben ik op zoek naar een nieuw thuis.
Ik leg graag uit waarom ik heb gekozen voor herplaatsing. En ja, het is een heel verhaal...

Half september word Mira 2 jaar oud.
Ze weegt 7,5 kilo.
Ze mag graag rennen, spelen, knuffelen, bij je slapen en kusjes geven.
(Mijn vader noemt haar zijn kleine wasmachine).
Mira is bij mij gekomen toen ze 16 weken oud was, ze is geboren bij een goede vriendin in Frankrijk.
Daar is ze samen met haar twee broertjes beschermd opgegroeid in een grote roedel.
De eerste maanden van haar leven had ze, behalve haar uitstapjes naar de dierenarts, niet veel van de wereld gezien.
Het vertrouwde huis, even in de tuin, maar spannender werd het niet.
Er kwamen wel geregeld mensen over de vloer,
maar ze was geen allemansvriend.

Bij mij thuis was het een hele andere wereld, een behoorlijk spannende.
Ze moest nog heel veel leren. Ik heb haar langzaam aan kennis laten maken met andere mensen en nieuwe dingen in de buitenwereld.
Autorijden, verkeer, andere mensen en dieren, kleine uitstapjes.
Ook kwam het wennen aan haar nieuwe roedeltje met 3 andere kleine hondjes.
Belle die ook niets liever doet dan rennen en spelen, Goofy die naast zijn geamputeerde voorpoot nog meer lichamelijke ongemakken heeft en Ella met neurologische problemen en epilepsie.
Eigenlijk ging dit heel goed, tot Mira ouder werd.
Ze is een pittige tante die ook wat bazig kan zijn, en dat wordt niet geaccepteerd.
Haar drang om hogerop te komen in de roedel geeft veel stress en onrust, en helaas ook onderlinge ruzies.
Mira is erg onzeker en angstig, tot bibberen aan toe.
Een deel hiervan is erfelijk, gezien haar ouders ook beide angsten en nervositeit hebben.
Ze komt wel steun zoeken bij mij, maar vindt ook dat ze zelf veel dingen op moet/kan lossen.
Dit uit zich vooral in blaffen en er op af rennen.
Personen die voor haar niet goed aanvoelen, worden weggeblaft.
Ze kan zo over haar toeren raken dat ik niet meer tot haar door kan dringen. Ze lijkt bijna in een constante staat van paraatheid.

Wat Mira nodig heeft is meer structuur en regelmaat.
Iemand die haar liefdevol maar toch duidelijk meer leiding en rust kan geven.
Gezien mijn (medische) situatie is dat hier niet echt mogelijk.

Waar ik naar op zoek ben voor haar is:
Een rustig huishouden (geen kinderen) in een rustige omgeving met minder prikkels.
Een baasje of baasjes die ervaring hebben met angstige hondjes. Een baasje met overwicht dat haar het gevoel van geborgenheid geeft.
Een huisje waar er vaak iemand thuis of bij haar is. Alleen blijven kan ze sinds haar 1e loopsheid niet meer. Maar met training is hier zeker nog verbetering in mogelijk.

Mira vindt zowel mannen als vrouwen leuk. Mijn neefjes van 10 en 14 vind ze ook helemaal leuk, nadat ze even de tijd heeft gehad om hen te leren kennen. Jongere kinderen zijn vooral te onvoorspelbaar voor haar.

Mira gaat alleen weg naar de beste plek voor haar. Een baasje die haar meer kan bieden dan ik kan.

Mira heeft haar puppy entingen allemaal gehad. Ook heeft ze (afgelopen juni) een Rabiës enting gehad. Hierdoor is ze 3 jaar beschermd.
Op 11 september word ze gesteriliseerd en dan ook opnieuw gevaccineerd. Ze mag wel al eerder naar haar nieuwe baasje.

Denk je dat jij/jullie haar dit kunnen bieden, stuur mij dan een berichtje met meer informatie over wie jullie zijn en wat jullie Mira te bieden hebben.