Nikos

Elke dag een feestje! En elke dag komt het circus van stal.
Nikos heeft het met alle drie de hondjes echt super gezellig. Kita dient als anker bij een klein blokje om, vriendelijke reus Carlos is de goedzak zelf, wanneer hij op zijn rug op de grond wacht op de vele speelaanvallen van Nikos en met Alina kan hij zo heerlijk in de tuin rennen.
Nikos is van alle markten thuis!
Als er niet gespeeld of geslapen wordt, dat staat hij samen met de anderen in de vensterbank de mensen na te staren. Bezoek vindt hij toch nog wel een beetje eng, maar ja... de huishondjes geven wat dat betreft ook niet een heel goed voorbeeld.
Hij wacht dan liever in de keuken tot het bezoek weer weg is.
En 's avonds dan is het echt feest en vertoont het circus zijn laatste kunstje. Netjes zit Nikos met de rest in een rijtje, te wachten op zijn 'knoflookje' en Frolicje; niemand pakt van de ander af, ze weten allemaal dat ze krijgen wat ze toekomt.

Nu hij steeds meer van zichzelf laat zien blijkt hij van een knuffel (en geborgenheid) te houden, te rennen als een windhond (met de nodige kapriolen), heerlijk te spelen met alle huishondjes en nog het meest met kleine Alina.
Je kan nog niet als een molenpaard door de kamer gaan, want hij schrikt nog best weleens, maar als je rustig bent, komt hij graag naar je toe voor de nodige genegenheid.
's Ochtends, bij het opstaan, is hij dolblij de fosters te zien.

Nikos (M) komt van de shelter van Suzan (Monemvasia).
Ze kreeg weer een melding van een gedumpt nestje. Het nestje was zonder moeder en moest weg uit het dorp. Nadat ze hun gemeentelijke verplichtingen gedaan hadden (check, vaccinaties) zouden de pups in een veld achtergelaten worden en iedereen weet wat er dan gaat gebeuren: ze zullen een voor een 'verdwijnen'.
Suzan kan geen pups meer op haar shelter huizen, maar wel in huis. Daarom werden ze, tot ze volledig gevaccineerd waren, bij haar thuis opgevangen, om erna naar de shelter te verhuizen.
Een van onze vaste fosters wilde een pupje fosteren en omdat wij ook, vanwege Parvo, geen pups aannemen, kwamen ze bij Stavros, het broertje van Nikos uit. Stavros werd echter geadopteerd voor ze hem konden ontvangen en daarom kreeg Nikos een plekje in dit tussenhuisje.

De reis was verschrikkelijk. Erger dan we ooit hebben meegemaakt en dat was Nikos goed aan te zien. Helemaal verstijfd lag hij in de kennel en toen hij 'uitgepakt' was, verdween hij in de grote duffeltas die de fosters meehadden. Zo spendeerde hij ook de eerste nacht. Maar toen... ontdooide hij onder de rust, onder de begeleiding van de huishondjes en fantastische fosters, die Nikos gewoon laten. Hij kwam daardoor al redelijk snel uit zijn schulp.

Hoelang Nikos alleen kan zijn, of hij kan traplopen en in de auto kan weten we nog niet! Hij is nog een pup en moet nog heel veel leren. Ook weten we nog niet of hij met katten kan wonen, hoe hij met (jonge) kinderen is. Het belangrijkste nu is dat Nikos leert om in een Nederlands huishouden mee te draaien, dan komen de kleine dingetjes vanzelf goed.

Wij houden een procedure aan. Deze begint met het invullen van een intakeformulier. Na het invullen van de intake houden wij een intakegesprek en als deze voor beide partijen positief werd ervaren gaan we over tot een (virtueel) huisbezoek. Pas als dat allemaal is afgerond kunnen we beoordelen of een juiste match hebben tussen hond en mens en een bezoek plannen.