Kees

Dit is Kees. Een prachtige, lieve, sociale, nieuwsgierige kater van ongeveer twee jaar oud.
Een jaar geleden hebben we hem geadopteerd uit Spanje. Wat waren we blij met hem! Hij kwam direct op schoot liggen, liep zonder schrik als een prins door het huis en stak zijn neusje in alle kasten. We waren (en zijn!) verliefd.

Helaas kwamen we er ook al snel achter dat Kees niet helemaal gezond bleek te zijn. Hij heeft snel last van zijn luchtwegen. Zeker bij stress kan dit oplaaien. Hij krijgt neusdruppels die goed helpen, en hij heeft er verder geen last van. Hij speelt alsof het een lieve lust is, maar moet af en toe even op adem komen. Dit is voor ons totaal geen reden om een nieuw huisje te zoeken voor hem.

Wat ons wel heel verdrietig maakt is dat we zien dat hij heel erg graag naar buiten wil, ondanks dat hij als binnenkat was aangeboden. We hebben ons grote terras catproof gemaakt, maar dat is niet genoeg voor hem. Daarna zijn we stapje voor stapje gaan oefenen met naar buiten gaan. Aan een riempje, daarna een kort blokje om (tussen ons in), daarna met tracker alleen naar buiten (en wij volgden hem op de voet, klaar om hem op te halen als hij te ver weg was). Probleem is dat Kees iets té sociaal is. Hij loopt graag bij mensen naar binnen en loopt met iedereen mee die aardig is voor hem. Zelfs het winkelcentrum en de basisschool in de buurt vindt hij interessant.

Kinderen vindt hij dus fantastisch. Zodra het speelkwartier begint staat hij voor de deur van de school te wachten. De kinderen kunnen alles met hem doen. Honden? Ook geen probleem. De herder van de buren is zijn grote vriend. Maar katten? Dat is een heel ander verhaal. Hier in de buurt lopen veel katers die hem het leven zuur maken (of hij dat van hen, dat weten we niet zeker). Hij heeft veel ruzie, vecht regelmatig en is in het donker doodsbang om naar buiten te gaan.

Kortom: voor Kees is het zo niet fijn. We zien gewoon dat hij verpietert binnen. We maken elke ochtend en avond een wandelingetje met hem (dan blijft hij bij ons in de buurt), maar overdag kan hij niet meer naar buiten omdat hij de basisschool op blijft zoeken en zij daar melding van hebben gemaakt. We willen ook dat er iemand van ons thuis is als hij buiten is, zodat er altijd iemand in de buurt is. Hoewel we ook vanuit huis werken, zijn we niet altijd thuis. We hebben gewikt, gewogen, getwijfeld, voor ons uitgeschoven en álles geprobeerd. Maar we willen het beste voor Kees, en daar moeten we ook voor kiezen. Ook al doet het ons enorm veel verdriet.

Kees zoekt een plek waar hij lekker naar buiten kan, waar hij de ruimte heeft. Een woonwijk is dus niet de plek voor hem. Maar: hij wil ook graag binnen bij zijn mensen zijn. Het is een énorme knuffelkont. Ligt graag op schoot, in je nek en soms wil hij zowat in je kruipen. Hij ligt ook graag bij je op bed. Hij is echt heel erg lief. En dat maakt het voor ons ook heel dubbel. We zoeken dus een plek waar hij de ruimte én de aandacht krijgt.

We weten niet of hij in Spanje met honden of katten in huis heeft gewoond. Onze ervaring is puur gebaseerd op wat we zien als hij buiten is. Mocht er een match zijn, dan willen we graag eerst kennismaken en zien waar hij komt te wonen. Want: alleen het beste voor Kees.