Pippa is een hele lieve, betrouwbare, mooie Friese Stabij (denken dat ze kruising met Kooiker is). Wij (gezin met 2 kinderen) hebben haar bijna 3 jaar en ze is deze maand 3 jaar geworden. Haar eerste 7-8 weken was ze bij de fokker, daarna is zij naar een stel gegaan die op een boerderij woonden die noodgedwongen waren een andere huis voor haar te vinden na 4 weken. Pippa is bij ons na die periode, dus wij hebben haar sinds ze 12 weken is. Ze is een schat van een hond die goed met kinderen en andere honden kan, goed luistert, prima los kan lopen in bos en bijzonder slim en gevoelig is. Ze houdt van aandacht en aanhalen, gezelligheid, samenzijn, maar ook van haar eigen plek, het is geen ‘knuffeldier’. Tikkeltje eigenwijs zo nu en dan, maar heel relaxed. Ze loopt graag los in het bos, waar ze haar speurneus kan inzetten. Ze is gewend om 4x per dag in ieder geval uitgelaten te worden, waarvan twee keer per dag zo ca. 30-45 minuten in bos of op strand/park. Waar het vanaf het begin af aan dat we haar hebben niet zo lekker loopt, zijn de nachten. Na navraag bij haar eerste baasjes, blijkt dit al van kleins af aan een aandachtspunt. In meer en mindere mate hebben we met de nachten problemen gehad, met bench, zonder bench, met mand, zonder mand etc. Ze maakt geen dingen stuk, maar ze maakt lawaai zodat ze haar angst kan uiten, ze piept soms ook wat en hijgt veel. Deze problemen zijn groter geworden, ondanks het opvolgen van adviezen en opties van gedragstherapeuten en dierenarts. Uiteindelijk hebben we de Gedragskliniek van de Universiteit Utrecht ingeschakeld in november 2019 om ons hierbij te helpen. Helaas weten ook zij niet wat de oorzaak is, het is niet te achterhalen. Het is geen lichamelijke afwijking, maar een slaapprobleem. Pippa slaapt op haar reguliere opvang wel, hier komt zij al van kleins af aan en slapen de honden samen in een ruimte, in een eigen bench en daar slaapt ze gewoon de hele nacht door zonder angst. Ook als wij beneden op de bank slapen, is ze rustiger. Overdag slaapt ze ook prima. Benchtraining thuis hebben we vanaf begin af aan opgevolgd zoals 'het hoort', maar voor Pippa werd het niet haar veilige plek (ook overdag niet) en de kliniek heeft ook bevestigd dat de bench thuis niet voor haar is weggelegd. Inmiddels heeft Pippa medicatie, 9 weken, die iets teweeg moet brengen waardoor zij zichzelf tot rust kan manen, de paniek vermindert zodat zij haar reguliere slaappatroon kan doorbreken. Helaas zijn we er nog niet en blijven de slaapproblemen in de nacht. In huis hebben we van alles proberen aan te passen om te kijken wat haar gedrag kan triggeren, maar hier is qua oorzaak niets uitgekomen en het ligt niet aan ons huis. Overdag kan Pippa overigens wel alleen zijn. Ze is het liefst samen met iemand, maar een aantal uren alleen is niet problematisch. Ze voelt zich zeker in de nacht prettiger als er andere honden zijn (meerdere zodat er een roedel is). Pippa is een van de liefste honden die je kan bedenken, maar het is duidelijk geworden dat zij een huis nodig heeft met andere hond(en) wat haar slaappatroon kan doorbreken en kan veranderen.