Holly Friendship is een prachtig zwart beestje met dikke glanzende vacht en fel geelgroene ogen. Ze is gesteriliseerd en is één keer ziek geweest. Een spuitje en wat druppels loste het op. De reden waarom ze ziek was is omdat de oppasser niet genoeg water had voorzien in mijn afwezigheid.



Ze is een kleine tot middengrote poes en zit op een gezond gewicht van 3.5-4 kilo. Ze heeft geen andere gezondheidsproblemen.



Ze is eigenlijk erg lief, komt bij iedereen (onbekenden ook) langs voor een aaitje, speelt graag (en heftig) en steelt vaak de show. 's Nachts komt ze bij me liggen onder de dekens en liggen we lepeltje. Super schattig! Ze kneed vaak onze dekens en ligt op ons of tussen ons in en begroet ons altijd vrolijk in de ochtend. Ze doet niet moeilijk over in een kooitje gaan voor de dierenarts of welke brokken ze wil eten. De voorkeur gaat wel uit naar Friskies.

Ze houdt waanzinnig veel van fetakaas en friet. Wanneer we friet uithalen, krijgt ze 1 frietje. Wanneer we fetakaas eten, krijgt ze een klein blokje.

Ze is knuffelig en geeft vaak kopjes en is aanhankelijk maar kan goed alleen zijn.

Ze wil altijd zien wat je aan het doen bent en zit vaak naast me wanneer ik in bad ga of ligt op mijn schoot wanneer ik werk aan de computer.



Ze is stil maar kan vocaal zijn wanneer ze iets wil; lange 'maaauuww' om brokjes te krijgen of een korte 'prr' wanneer je binnenkomt.



Ze is enorm nieuwsgierig en best slim. De laserpointer was niet echt een succes omdat ze wist waar het vandaan kwam. Ze zal in alle dozen kruipen, op en in kasten, jammer genoeg ook de tafel en het aanrecht wanneer je eet of kookt maar dan gooien we ze er terug af.



Hoe lief ze ook is, ze kan niet zo fijn uit de hoek komen. Tijdens het spelen zal ze vaak krabben of bijten. Het bijten is speel-bijten en nooit hard maar het krabben is onaangenaam. Tijdens het aaien hetzelfde.

Ze haat het wanneer je haar aait op haar buik, achter- en voorpoten en borst. Enkel haar kopje en rug is oké.

Ze is een 'wild child' en haalde in het verleden enorm veel kattenkwaad uit. In planten graven, eten van planten, krabben aan de bank. Ze doet het nog steeds maar dit heb ik tot een minimum kunnen brengen.



Ze is gevonden geweest door iemand anders die haar daarna naar het asiel heeft gebracht. Ze was alleen zonder broertjes of zusjes en het is duidelijk een traumakindje en heeft daarom ook pica. Ze bijt graag in kartonnen dozen maar eet de snippers niet op. Haarelastiekjes, katoendraad, rubber en soms metalen stukjes bijt ze graag kapot.



Ze heeft me door verschrikkelijk moeilijke jaren geholpen en zeg altijd grappend dat ze 'mijn eerstgeborene' is. Ik adopteerde ze met mijn ex-vriend in 2016 wanneer ze 9 maanden was. Dit was niet volledig tegen mijn wil en dank maar had mijn twijfels bij dit plan aangezien ik allerlei allergieën heb, waaronder voor katten.

Het ging best oké, het niezen en de jeukende ogen nam ik er gewoon bij tot ik in 2019 merkte dat ik mijn puffers elke dag moest gebruiken en dit meerdere momenten per dag en nacht.

Mijn allergie voor haar neemt mijn levenskwaliteit af en daarom heb ik ook de moeilijke beslissing genomen om ze te herplaatsen. We, ik en mijn vriend, zijn zo gehecht aan deze gekke lieverd en zien ze niet graag gaan maar het moet.