Loki

Omschrijving

Loki zoekt een ervaren kattenbaasje, alleen voor zichzelf en die regelmatig thuis is (dus geen 10 weken in het jaar op vakantie gaat).

Loki is bijzonder om twee redenen. De eerste is leuk, hij is namelijk super aanhankelijk. Loopt je overal achterna. Wil de hele dag knuffelen en is ook super tevreden als ie die aandacht krijgt. Je kunt alles met m doen, als baby vasthouden of ondersteboven. Het maakt hem niet uit. Ohja en achter brokjes aanrennen doet ie ook heel graag. Hij heeft een heel vocabulaire om mee te praten en je kunt dus daaraan ook heel goed onderscheiden hoe het met hem gaat. Hij is heel erg op mensen gericht en niet op dieren in sociaal opzicht. Jagen kan hij als de beste en alles wat beweegt is leuk. Hij is nergens bang voor, gaat zo met je mee onder de douche maar nat worden doet ie liever niet. Hij gaat honden niet uit de weg en andere katten al helemaal niet. Als hij buiten loopt heeft hij een flink territorium en is niet bang om in andermans tuinen en huizen te verblijven of slapen. Binnen blijven vind hij geen enkel probleem zo lang hij maar aandacht krijgt. Dus om onenigheid met de buurt te voorkomen kun je hem ook binnenhouden. Bij oud en nieuw zit hij voor het raam te kijken. Hij doet alles netjes op de bak en krabt alleen aan de krabpalen bij ons in huis. Hij slaapt het liefst in een kartonnen doos of een knusse donkere plek (onder een deken op de bank).
Het minder leuke is dat hij de vage diagnose feline hyperesthesie syndroom heeft gekregen. Dat betekent dat hij zichzelf (en andere katten) aanvalt als hij geen medicijnen krijgt of heel veel stress heeft. De medicijnen zijn 2x per dag een pil gabapentine (door z’n eten, levert geen probleem op). Dit zorgt ervoor dat hij nu stabiel is en minimaal last heeft van deze aanvallen.

Over de kat Loki

Toelichting

Hij is groot en sterk en omdat er dus wel eens kortsluiting ontstaat (want dat is het eigenlijk) in z’n brein, gaat het niet met andere katten in ons huis. We vinden dat hij beter verdient dan nu omdat hij daardoor dus vaak zonder onze aanwezigheid moet zijn en dat levert hem veel stress op. We verwachten dus ook dat als hij gewend is in een nieuw huis en het vertrouwen heeft dat hij niet alleen is en genoeg aandacht krijgt, dat de aanvallen nog meer afnemen.

Wat houdt zo'n aanval in: hij krijgt irritatie aan zijn huid; het lijkt alsof hij jeuk heeft. Dan gaat hij zwiepen met zijn staart en vervolgens staartjagen. Helaas tot gevolg (als hij niet afgeleid wordt) dat hij zichzelf heel hard in zijn staart bijt en nog meer stress heeft. Het lijkt soms zelfs wel alsof hij dan een deel van zijn lichaam niet als eigen herkent en dus in gevecht is met de achterste helft van zijn lijf alsof het een andere kat is. Voorkomen is dus beter dan hem afleiden. Mocht dat allebei niet lukken is het het beste om hem even met rust te laten.

Als de medicijnen consequent op twee vaste tijdstippen op de dag gegeven wordt, helpt het het beste tegen de aanvallen. We hebben geen bijwerkingen gemerkt van de medicijnen. Andere katten raken versuft bij een te hoge dosis zei de dierenarts maar dat is bij hem nog niet het geval; hij is alles behalve traag. Daarnaast zijn de medicijnen goedkoop (een paar euro voor een maand).

Adopteren doen we alleen naar een huisje waar hij het beter krijgt dan bij ons. En, waar we contact mogen houden. We vinden het verschrikkelijk om hem niet meer bij ons te hebben, maar hopen op een betere plek voor hem. Daarom willen we ook niet dat (medicijn)kosten een obstakel vormt door die evt te blijven betalen.