Ondanks dat fysiotherapie voor dieren al best lang bestaat, is het fenomeen bij veel honden-, paarden-, en katteneigenaren nog vrij onbekend. En dat is jammer, want de dieren kunnen er erg veel baat bij hebben, zo vertelt onze gastblogger Irene Feenstra-de Jonge.
“Al een jaar of tien behandel ik als dierenfysiotherapeut met veel plezier honden en paarden. Voor de honden heb ik samen met mijn collega een eigen praktijk (DHCA) gehuisvest bij Dierenopvangcentrum Amsterdam (DOA) en de paarden (en katten en andere dieren) behandel ik op stal of bij de mensen thuis. In onze praktijk behandelen wij zowel de honden die in het asiel verblijven als privé-honden van mensen die als dan niet zijn doorgestuurd doorgestuurd door de dierenarts of orthopeed.
Ik doe dit nu al een tijdje, maar toch is het voor veel mensen nog onbekend terrein. ‘Fysiotherapie voor de hond? Geen idee dat dit kon’, hoor ik vaak. Maar het kan gelukkig en vele honden hebben er al baat bij gehad.
Wanneer naar de fysiotherapeut met hond?
Wat doe je dan als fysiotherapeut met een hond en voor welke klachten kom je met je hond bij de fysiotherapeut?
Op die vraag kan ik een simpel antwoord geven; alles waarvoor je als mens ook naar een fysio zou gaan, kun je ook met je dier doen bij de dierenfysiotherapeut. En net zoals mensen wel varen bij fysiotherapie, knappen dieren ook vaak op van een behandeling of meerdere.
Klachten waarmee je naar een dierenfysiotherapeut kunt:
- revalidatie na orthopedische ingrepen
- slijtageklachten
- aangeboren afwijkingen in de gewrichten
- pijn in de rug
- moeilijk lopen of overeind komen
- hernia’s met verlammingen van de poten
- sportblessures
Mijn eigen hond Cooper is een goed voorbeeld van een hond die veel baat heeft gehad bij fysiotherapie. Ik heb Cooper leren kennen, omdat hij mijn praktijkruimte binnen kwam hinkelen op drie poten samen met zijn pleeggezin die hem op dat moment opving. Cooper kwam uit Athene, was daar geopereerd aan een gebroken bovenbeen linksachter en inmiddels een paar weken in Nederland.
Vermoedelijk is hij in Griekenland aangereden door een auto, want hij heeft nog altijd altijd plezier in het nablaffen van auto’s met aanhangers of zwaar motorgeluid. Als hij de kans krijgt, wil hij erachteraan… met jou erbij.
De breuk was inmiddels na zes weken goed genezen, maar hij gebruikte de poot nog steeds niet of nauwelijks. Bij nader onderzoek had hij veel spierspanning en spierverlies in het been en het bleek ook een stuk korter te zijn dan het andere achterbeen.
Massage
Met behulp van massage- en rektechieken, oefentherapie en hydrotherapie begon hij de poot na een week alweer te gebruiken en dit ging hij steeds beter doen. Na een maand of twee was hij klaar om geplaatst te worden, maar evengoed wilde niemand hem hebben met zijn manke poot!
Ondertussen had hij mijn hart gestolen; eigenlijk al vanaf het moment dat hij voor het eerst mijn behandelkamer in hinkelde. Na wat stevig overleg thuis (we hebben al een hond, soms een pleeghond uit het asiel erbij en drie katten…) mocht hij blijven.
Nu, twee jaar later, loopt hij nog steeds prima, wandelt makkelijk een uurtje, behandel ik hem af en toe en zijn we nog steeds heel blij dat hij in ons leven is gekomen."
Volgende keer meer over hydrotherapie en Henk, de nieuwe kreupele wandelvriend van Cooper.