Annet en haar man Gerard hebben hun hond Anouk, een Mechelse herder van bijna twaalf jaar, in moeten laten slapen. Hun eerste reactie was: “we nemen nooit meer een hond”. Toch kwam Annet, met het gevoel van “wil ik wel, wil ik niet”, op de site van Verhuisdieren terecht. En toen ging het snel! De zes maanden oude Podenco-pup Max uit Spanje kwam op de site tevoorschijn als SUPERmatch! Hij is inmiddels een week in huis bij Annet en Gerard, en het IS ook echt een supermatch. Wat zijn ze blij met hem!
Hoe kwamen jullie op Verhuisdieren terecht?
Annet: "een vriendin van mij vertelde dat haar buren een hond uit Portugal hadden via “een site die honden herplaatst”. Ik werd nieuwsgierig. ‘s Avonds ging ik googlen en kwam op Verhuisdieren.nl terecht. Wat ik heel fijn vond aan Verhuisdieren is dat we een vragenlijst in moesten vullen, en dat ik heel bewust met mijn man kon overleggen wat we wilden. Als je naar het asiel gaat dan weet je in principe niet precies waar je aan begint. Niet dat dat iets uitmaakt voor ons, maar het viel ons meteen op dat je bij Verhuisdieren veel bewuster kiest. Dat vind ik geweldig. Eigenlijk zou de Dierenbescherming zoiets moeten stimuleren!"
Dus uiteindelijk toch weer gekozen voor een nieuwe hond…
"Ja, Max is onze vijfde hond. Wij hebben altijd opvanghonden gehad. Onze Mechelse herder Anouk was als pup zwaar mishandeld en was echt getraumatiseerd. Ze kon niet met andere honden overweg. Dat was onmogelijk nog goed te krijgen dus we hebben daar veel rottigheid mee meegemaakt. Gelukkig is Max niet mishandeld, dat merk je wel aan zijn gedrag."
Max heeft meer dan een gouden mand gevonden bij Annet! Fotocredit: Jaggie's Pawprint
Hoe ging de eerste kennismaking met Max?
"We gingen naar een opvangadres in Nieuwe Pekela. Die mevrouw had totaal acht honden in huis! Dat was wel een beetje overweldigend. Max was vrij onderdanig in de roedel en liep gelijk weer weg toen we binnenkwamen. Maar we vonden hem prachtig: de bouw van een Podenco, maar de kop was meer labrador-achtig. Met de opvoeding ging het al heel goed daar. Toen we Max meenamen was het niet gemakkelijk voor hem. De eerste twee dagen was hij dan ook heel angstig, maar nu, vertoont hij al echt ondeugend puppygedrag."
Geweldig! Dus het gaat goed met Max?
"Het gaat heel erg goed! Ik heb alle tijd voor hem en probeer hem zoveel mogelijk te socialiseren. Hij ziet veel mensen en andere honden. Hij is mee geweest naar de markt, en we wonen vlakbij een groot park en een grote recreatieplas. Daar loopt hij iedere dag. Hij is alleen nog wat bang voor lawaai (zware motoren, kar achter auto), en ook “alleen zijn” kan hij (nog) niet. Dan blaft hij alles bij elkaar, en de kussens van de bank vinden we dan in de bijkeuken. Dus we zijn volop aan het trainen met de bench. Dat gaat redelijk. Maar vergeleken met onze vorige hond is dit een makkie hoor. Ook met onze kleinzoon van anderhalf, die hier één dag in de week is, gaat het geweldig. En onze twee kleindochters van zeven en drie jaar kunnen hem gewoon aaien als hij in zijn mand ligt. Dat maakt hem allemaal niet uit. Verder is hij ook nog ondeugend, zoals ik al zei! Hij sloopt af en toe mijn kransen, die ik maak van gedroogde Hortensia’s. Mijn man is er alleen maar blij mee, want hij vindt ze afschuwelijk. Max krijgt dus volledige toestemming van het baasje haha! Ja, we zijn heel blij met hem. Het is een geweldig leuke hond. Hij hoort hier gewoon….klaar"