Na het verlies van hun geliefde hond Beau, wilden Els en Peter nog geen nieuw hondje adopteren, maar wel iets betekenen voor een hond in nood. Via Verhuisdieren ontmoetten ze Boomy: een 16-jarige senior die dringend een oppasadres zocht. Het werd een bijzondere ervaring vol liefde, herinneringen en uiteindelijk een nieuwe beslissing voor de toekomst.
Senior hond Boomy zocht met spoed een oppas
Hoe oppashondje Boomy op hun pad kwam, vertelt Els: `Na het verlies van onze geliefde Beau, een boomer-kruising die we jaren geleden adopteerden, was ons huis plots een stuk stiller. We waren er nog niet aan toe om een nieuw hondje te adopteren, maar we wilden wel iets betekenen voor een andere hond. Daarom besloten we om tijdelijk op een hondje te passen via Verhuisdieren.´ Els en Peter kwamen hondje Boomy tegen, een 16-jarige senior die dringend een oppasadres nodig had omdat zijn baasje werd opgenomen in het ziekenhuis. ´Vanaf het moment dat we zijn verhaal lazen, wisten we dat we hem een warm thuis wilden bieden.´
Een geschiedenis van liefde en zorg
´Wij hebben altijd honden gehad en hebben een groot hart voor dieren die een moeilijke start hebben gehad,´ vertelt Els verder. ´Onze Beau, die begin april overleed, kwam als angstig hondje bij ons na jaren in een kennel te hebben gezeten. Het kostte hem tijd om te wennen, maar uiteindelijk werd hij een lieve, aanhankelijke vriend. Toen we in 2015 gingen samenwonen, had mijn man ook een hond. De twee werden beste maatjes, maar na het overlijden van zijn grote vriend in 2016 raakte Beau in een diepe depressie. Daarom adopteerden we Belle, een Roemeense rescue-hond. Vanaf het eerste moment hadden Beau en Belle een bijzondere klik, en samen genoten ze van het leven.´
´Na het overlijden van Beau merkten we dat Belle haar speelkameraadje miste. Toch voelden we ons er nog niet klaar voor om een nieuwe hond te adopteren. We besloten daarom om als oppas iets te betekenen voor een hondje in nood. Toen we Boomy’s profiel zagen, twijfelden we geen moment.´
De eerste ontmoeting met Boomy
Els en Peter lazen het bericht van Boomy en het raakte hen direct: ´Zijn baasje moest geopereerd worden en zocht met spoed een stabiel oppasadres. Omdat wij ervaring hadden met senior hondjes en tijdelijk beschikbaar waren, gaven we ons op. We wisselden telefoonnummers uit en al snel was de afspraak gemaakt: Boomy zou bij ons komen wonen zolang baasje Esther in het ziekenhuis lag.´
Begin juli kwam ze Boomy brengen: ´De eerste nacht was onwennig voor hem – opeens in een vreemd huis, zonder zijn vertrouwde baasje. We plaatsten zijn mandje naast ons bed, zodat hij zich niet alleen voelde. De eerste weken lieten we hem langzaam wennen. We wandelden meerdere keren per dag aan de lijn en gaven hem de tijd om ons huis en onze tuin te ontdekken. Langzaam maar zeker voelde hij zich steeds meer op zijn gemak.'
Een nieuwe routine en bijzondere momenten
´Boomy bleek een lief en gevoelig hondje. Hij had een flinke staar, waardoor we hem ’s avonds met een zaklamp begeleidden tijdens het uitlaten. Grote honden vond hij spannend, dus we hielden daar rekening mee. Ondanks zijn leeftijd kon hij nog speelse momenten hebben, vooral wanneer Belle hem probeerde uit te dagen. Hoewel ze geen diepe vriendschap sloten, accepteerden ze elkaar zonder problemen.'
Boomy kwam nog wel met een paar instructies: ´Zijn dieet moest strikt worden gevolgd vanwege zijn granenintolerantie, en hij had maandelijkse dierenartsbezoeken nodig voor zijn anaalklieren. We hielden zijn baasje via WhatsApp op de hoogte met foto’s en updates, zodat ze zich geen zorgen hoefde te maken.´
Het afscheid en een nieuw hoofdstuk
'Het oppassen ging echt heel goed, maar toen Boomy zijn bazinnetje weer zag, was hij toch superblij. We hebben contact gehouden met Esther en een paar maanden later kregen we helaas verdrietig bericht: Boomy kreeg in januari een ernstige terugval. Zijn hartruis verergerde en hij kreeg een epileptische aanval. Op 10 januari liet zijn baasje weten dat ze hem met veel verdriet had laten inslapen. Zij en haar familie waren ontroostbaar, maar wisten dat het de beste beslissing was voor Boomy. Zijn as werd uitgestrooid op zee, samen met een hart van zelf beschilderde schelpjes gemaakt door haar kleinkinderen.´
Onze toekomst als oppas
Nu, na deze bijzondere ervaring, hebben ze besloten toch weer een hondje te adopteren. ‘We zoeken een reutje, niet te groot (maximaal 8 kilo), zodat we hem overal gemakkelijk mee naartoe kunnen nemen. Belle gaat nu ook overal mee naartoe en met een hondenbuggy kan ze heerlijk slapen als we uit eten gaan. We hopen dat ons nieuwe hondje een klik met Belle heeft, al hoeft het niet precies zoals met Beau te zijn. Het belangrijkste is dat we weer een hondje een warm thuis kunnen geven.’
Wil jij ook een hond een tijdelijk of permanent thuis bieden? Kijk dan op Verhuisdieren en ontdek wie jouw hondenmatch is!