Ester had al drie keer eerder konijnen gekoppeld. Altijd een mannetje met haar vrouwtjeskonijn Guusje. Maar helaas ging Guusje in het voorjaar dood. Kobus, het mannetje, bleef alleen achter en dreigde te verpieteren van eenzaamheid. Ester ging na anderhalve maand op zoek naar een vrouwtje voor Kobus en vond Nijn! En Kobus is nu helemaal verliefd!
Waren Kobus en Guusje al lang samen?
Kobus had ik anderhalf jaar en was het derde mannetje van Guusje. Guusje was al heel lang bij me. Ze was echt mijn lievelingskonijn. In juni ging ze dood. Ik vond het heel moeilijk! Guusje en Kobus waren een hele goede match samen. Ik dacht: “wat krijg je er nu voor terug?” Maar toen kwam Nijn, en Kobus leefde helemaal op! Dit is nu mijn vierde koppeling en het is de beste match van alle matchen! Kobus en Nijn, dat is gewoon zo’n klik…dat heb ik nog nooit meegemaakt!
Waarom twee konijnen?
Het is zo leuk en zoveel beter, dat zie je gewoon. Als de koppeling gelukt is dan zijn ze gewoon onafscheidelijk! Ze liggen vaak tegen elkaar aan en gaan regelmatig elkaars vacht likken. Dat is echt superschattig!
Hoe kwam je op verhuisdieren.nl terecht?
Via via had ik erover gehoord, via Facebook ofzo. Ik vind het heel belangrijk om een dier, wat een thuis zoekt, een heel goed huis te geven. Daarom vind ik verhuisdieren.nl ook zo goed. Het is niet commercieel. Ik zag het profiel van Nijn en haar foto en dacht meteen: “wat een leuk konijntje met zo’n zwarte vlek op haar oog”. Ik had meteen een klik.
Wat geweldig dat Nijn zo’n goede match is met Kobus! Hoe gaat zo’n koppeling in z’n werk?
Konijnen koppelen is heel erg leuk om te doen. De beste kans van slagen is wel als ze beiden “geholpen” zijn en van verschillend geslacht. Nadat Nijn een aantal dagen binnen had gezeten om te wennen, ging ze naar buiten. Buiten hebben we een konijnenvilla, een heel groot hok wat overkapt is, met een ren en allemaal speeldingetjes erin. Bovenin is een slaaphok. Daar hadden we Nijn in gezet met de deur dicht, zodat Kobus er niet bij kon. Overdag gingen we ze buiten naast elkaar in aparte rennen zetten. Ze waren heel geïnteresseerd en snuffelden wat aan elkaar door de tralies. Kobus leefde al helemaal op! Binnen twee dagen nadat ik was begonnen met koppelen dacht ik: “Ik ga ze gewoon even samen in een ren doen”. Dat ging heel goed. De volgende dag maakte ik de ren aan het hok vast. Nijn kon toen in het hok van Kobus….en hij liet het gewoon toe! Sindsdien zaten ze bij elkaar, na twee dagen al!
Dat is wel heel snel toch?
Ja zeker! Bij die andere drie matchen, gepaard met veel agressie in het begin, duurde het zo’n twee maanden voordat het mannetje bij Guusje in het hok kon. Maar Guusje was dan ook niet “geholpen”. En een mannetje bij een vrouwtje zetten schijnt ook minder gemakkelijk te gaan dan andersom. Vrouwtjes zijn vaak nogal dominant!
Is er nog contact met het vorige baasje?
In het begin vond ze het wel leuk om af en toe nog wat te horen. Vooral tijdens het koppelingsproces heb ik laten weten hoe het ging.
Heb je nog iets grappigs of leuks te vertellen over Kobus en Nijn?
Vaak gaat ze zijn oren helemaal likken, en hij ligt er dan zo lekker klunzig bij. Ook gaat ze weleens met twee poten bovenop Kobus staan om van het drinkflesje te drinken. Ook dat vindt hij allemaal goed! Ja, ze zijn echt zooo happy samen! Ik hoop dat dit verhaal mensen mag inspireren!