Er heerst in Nederland een taboe op het herplaatsen van een huisdier. Als er voor een hond of kat een nieuw thuis gezocht wordt, kunnen de huidige baasjes soms een stortvloed van negatieve reacties en scheldkanonnades verwachten. Zeker in de vakantieperiode. ‘Lekker makkelijk, dump je dier maar voor je vakantie’ of ‘Mensen die dit doen, hebben geen gevoel!’ Terwijl er vaak verdrietige verhalen schuilgaan achter deze online advertenties.
Dit ervaren we bij Verhuisdieren. “We merken dat de eigenaren van het adoptiedier het liefst anoniem willen blijven. Ze schamen zich dat ze hun hond of kat moeten herplaatsen. En dat is heel treurig. In mijn ogen verdienen deze mensen juist respect: ze stellen het welzijn van het dier voorop”, zegt Femke Pasquino-De Harde, oprichter van Stichting Verhuisdieren.
Taboe op herplaatsen
Elke dag brengt Verhuisdieren een adoptiedier onder de aandacht op haar Facebookpagina. Soms zijn de negatieve reacties onder een dergelijke post niet van de lucht. “Natuurlijk zijn er gevallen van mensen die het hebben van een huisdier simpelweg hebben onderschat. Maar meestal zijn de eigenaren heel verdrietig en hebben zij van alles geprobeerd om de hond of kat te houden. Er zijn echter situaties te bedenken waarbij het voor het beestje gewoonweg beter is om herplaatst te worden”, zegt Femke. Bijvoorbeeld in geval van ziekte, scheiding, ernstige allergie, financiële nood of een sterfgeval.
Het verhaal achter een herplaatsing
Lili Ujvari en haar vriend hebben begin dit jaar de moeilijke beslissing genomen om hun herdershond te herplaatsen. “Wij hadden acht weken de tijd om een nieuw huurhuis te vinden. Dat is al lastig, laat staan als je twee grote honden hebt. Quinta was nog jong en had een stabiele omgeving nodig die wij haar de komende tijd niet konden bieden. Gelukkig is het ons via Verhuisdieren gelukt om een liefdevol gezin op Texel te vinden voor Quinta. En dat verzacht het verdriet. Maar het maakt mij boos als mensen zonder de echte reden te weten, oordelen over de baasjes. Soms gebeuren er nu eenmaal dingen in je leven die je niet had voorzien. Ik ben blij dat er mensen zijn die het welzijn van hun dier voorop stellen en dat ze erkennen dat hun dier meer en beter verdient dan dat zij helaas kunnen bieden.” [Zie hier de Love Story van Quinta bij haar nieuwe baasje op Texel]
Verhuisdieren maakt met regelmaat een mooie video of een leuk interview van een succesvolle match, net als die van Quinta. “We merken dat de oude eigenaren vaak niet mee willen werken uit angst voor reacties uit hun omgeving. Ditzelfde geldt voor het geven van reviews op Facebook; dat kan niet anoniem en daar staan dus bijna alleen maar reacties van nieuwe eigenaren die blij zijn met hun match. Nauwelijks één van een baasje dat zijn dier heeft moeten herplaatsen…”
Kattengedragskundige
Yvon Sweere, kattengedragsdeskundige, wordt regelmatig om advies gevraagd bij een lastige situatie. “Stel, mensen hebben er met de beste bedoelingen een kat bij genomen en dit blijkt helemaal verkeerd uit te pakken, ondanks een voorzichtige introductie. De kat des huizes trekt zich terug en is duidelijk ongelukkig met de komst van de nieuwe huisgenoot. Dan kan een gedragskundige daar niet altijd een oplossing voor bieden. Is het dan fair ten opzichte van de eerste kat, die nergens om gevraagd heeft, de nieuwkomer te houden?”
Hondengedragskundige
Ulrike Meder, hondengedragsdeskundige: “Als een hond niet voldoende aandacht en zorg krijgt, kunnen er flinke gedragsproblemen ontstaan. Natuurlijk zijn een hoop van deze problemen op te lossen met een goede training, maar niet altijd. Als een baasje bijvoorbeeld een drukkere baan krijgt en gewoonweg minder thuis is, zijn er honden die overmatig gaan blaffen of slopen. Of bij aanhoudende stress in huis, door de komst van een baby, een scheiding of juist een nieuwe partner, kan een hond onzindelijk worden, haaruitval krijgen of zich dwingend gedrag richting de eigenaar gaan vertonen. Soms is herplaatsen dan gewoon de beste oplossing.”