Op het herplaatsen van een huisdier rust nogal een taboe. ‘Een dier neem je voor je leven’, wordt er vaak gezegd. Sommige herplaatsingen zijn misschien inderdaad gemakzuchtig, maar herplaatsen kan ook juist in het belang van het dier zijn.
Stel, mensen hebben er met de beste bedoelingen een kat bij genomen en dit blijkt helemaal verkeerd uit te pakken, ondanks een voorzichtige introductie. De kat des huizes trekt zich terug, is niet meer zijn vrolijke zelf en is duidelijk ongelukkig met de komst van de nieuwe huisgenoot. Is het dan fair ten opzichte van de kat, die nergens om gevraagd heeft, de nieuwkomer te houden?
Aanpassen
Of wat te denken van katten die zich niet kunnen aanpassen aan een binnenomgeving? Er zijn veel katten, vooral jonge katers, die ongelukkig zijn op een flat of appartement. Ze slopen, miauwen non-stop, of slapen heel veel vanuit verveling. Als omgevingsverrijking dan onvoldoende resultaat heeft, is het juist fijn als mensen het belang van het dier voorop stellen en de kat herplaatsen naar een huis met een tuin.
Stress van buurtkatten
Een ander voorbeeld zijn katten die gestrest raken van de buurkatten, terwijl de eigenaar niet de mogelijkheid heeft om confrontaties te voorkomen. De tuin kan bijvoorbeeld niet afgeschermd worden of ondanks de afgeschermde tuin ruikt de kat nog steeds door de schutting andere katten. Wat verdient dan de voorkeur; een bestaan vol stress of herplaatsing naar een katvrije omgeving?
Herplaatsing is uiteraard een ingrijpende gebeurtenis, maar als een kat niet om kan gaan met de situatie waarin hij moet leven, kan het de kat (en de eigenaar) wel gelukkiger maken.