Verhuishond Mona (2) zorgt voor meer aanspraak in 't leven van Ernestine

Ernestine kwam 1,5 jaar geleden terug in Nederland, nadat zij 22 jaar in New York had gewoond. In Amerika had ze veel op honden gepast, maar mocht ze zelf geen hond houden van de huurbaas. In haar huis in Nederland was het soms wat eenzaam en stil, maar daar bracht Mona uit Noord-Macedonië verschil in. Na een bezoek bij het gastgezin en een huisbezoek van Stichting Wereldhonden, was Ernestine eigenlijk gelijk verliefd. Mona is weg van mensen, vooral van oudere dames en hierdoor heeft Ernestine veel aanspraak in de wijk. Mona is prettig gestoord en Ernestine moet erg vaak om haar lachen.

Een hondje als gezelschap

'Ik heb ongeveer 22 jaar in New York gewoond, maar 1,5 jaar geleden ben ik teruggekomen, want mijn ouders wonen hier nog', vertelt Ernestine. 'In Amerika had ik erg veel op honden gepast, maar van mijn huurbaas mocht ik zelf geen hond. Dat komt vaker voor in Amerika. Ik had bedacht, dat als ik naar Nederland zou komen, ik een eigen hond zou overwegen. Toch twijfelde ik nog even, want ik wilde ook nog wel reizen. Het was alleen zo eenzaam en stil in mijn nieuwe Nederlandse huisje, dat ik bedacht "gezelschap is belangrijker". Dat reizen daar vind ik wel wat op.'

'Een collega vertelde mij over Verhuisdieren. Een jaar geleden vond ik via Verhuisdieren eerst een 10-jaar oude teckel. De eigenaren hadden veel spoed met herplaatsen, want ze hadden een kleine baby en dat zorgde voor veel stress bij de teckel. Het viel alleen erg tegen met het hondje. Hij had tien jaar op het platteland gewoond, was weinig gewend en blafte tegen alle honden. Ik had dus juist helemaal geen aanspraak op straat, wat ik zo graag wilde en mensen waren zelfs bang. Ook had deze teckel enorme verlatingsangst. In mijn huis heb ik een open wenteltrap, die kon hij niet op, maar door de verlatingsangst moest ik hem elke keer meesjouwen. De oude eigenaren wilden hem ook niet terug, dus ging ik via Verhuisdieren op zoek naar een geschikt baasje. Er reageerde een hele lieve opa. Zijn eigen teckel was net overleden, hij woonde in Bergen aan Zee en echt waar; die twee waren direct verliefd. Natuurlijk baalde ik ervan, maar ik ben mezelf voor deze teckel als een succesvol gastgezin gaan zien.' 

Door Mona ging weer een wereld voor mij open

'Toch keek ik  af en toe weer naar de Verhuisdieren-website. Toen zag ik Mona via Stichting Wereldhonden. Het was een super fijn adoptieproces. Ik ben eerst een keer op bezoek gegaan en er was toen een huisbezoek, eigenlijk was er direct een hele sterke klik. Het huisbezoek was een hele positieve ervaring, waar ik mijn angsten over de wenteltrap en het verhaal van de teckel goed kon uiten. Ook kreeg ik enorm veel tips en uitleg. Daarnaast waren er twee weken proeftijd met Mona. Na twee dagen kon Mona de wenteltrap op en af en ging ze in het piepkleine tuintje snuffelen. Op straat keek ze iedereen super lief aan, waarschijnlijk had ze als straathond moeten bedelen en daardoor had ik direct aanspraak. Veel mensen zeggen iets over de gekke bruine vlekken op haar oortjes, ze noemen haar Spetter of ik vertel het verhaaltje hoe we elkaar hebben gevonden. Binnen die eerste twee weken ging de wereld weer voor mij open!' 

'Mona is zó'n schatje. Ze blaft bijna nooit. Ze doet alleen maar leuk als mensen binnenkomen en is echt een waardeloze waakhond. Ze ging direct met de tram mee en ik kon met haar gaan hardlopen. Haar oortjes gaan ook echt anders staan als we op avontuur gaan, dat vindt ze fantastisch. Mona heette eigenlijk Luna in het asiel, maar ik wilde een iets meer originele naam. Ik dacht eerst aan Mira ofzo, omdat ze uit Noord-Macedonië komt. Maar toen schoot 'Mona' mij te binnen, van de Mona Lisa, omdat ze zo onwijs mooi is!'

Een hondje als gezelschap

'Mona doet het echt geweldig. We zijn gisteren begonnen aan gehoorzaamheid training 2, want deel één ging zo goed. Ze vindt het enorm leuk om trucjes te leren', vertelt Ernestine. 'Eten uit haar bakje vindt ze niet zo lekker, ze vindt het leuker vanaf de likmat, ernaast gestrooid of in haar speelgoeddoos. Ik lag mij ook echt rot om haar. Ik werk thuis en soms krijg ik een boze mail ofzo. Maar dan hoor ik zacht gepiep en kijkt Mona heel grappig van "zullen we ergens heen?" Normaal zou ik acht uur lang doorwerken, maar nu moet ik even naar buiten en dat doet mij zo goed. Ik merk het mentaal en fysiek.'

'In het begin was ze nog niet echt gewend aan kinderen. Aangezien de buurtkinderen soms de tuin in liepen, hield ik haar dus eerst aan een lijn. Toch is het erg bijzonder. Normaal springt ze heel erg hoog tegen je op. Bij mij soms bijna tot mijn schouder. Ik keer haar dan mijn rug toe en zeg ‘zit’, dan is ze snel gekalmeerd. Echter, met de kindjes is ze zo teder en springt ze niet. Het lijkt of dat ze het sneller bij hen door heeft! Ook is ze een klein formaat en past in het fietskratje op mijn fiets, maar tegelijkertijd speelt ze altijd met de allergrootste honden. In de wijk hoorde ik laatst ook een meneer die zei: "Ow kijk, dat is die kleine hond die met grote honden speelt". Ze is echt super stoer!'

'Natuurlijk zijn er ook wat dingen die nog lastig zijn. Zo heeft ze behoorlijk baknijd. Andere honden in huis vindt ze super gezellig, maar als er andere honden in de buurt zijn en eten tevoorschijn komt (ook al is het van ons), dan is het echt vechten. Als ik dus bij vrienden ben, dan doe ik haar soms even tijdens het eten, in een aparte kamer. Stiekem ook wel grappig trouwens, de stichting had mij ook gewaarschuwd dat Mona waarschijnlijk op tafel ging springen. Misschien dat ze dit geleerd had met het bedelen in de restaurants in Noord-Macedonië ofzo? Inderdaad deed ze dit direct. Ondertussen heb ik het afgeleerd, maar als ik niet thuis ben, zie ik op de camera dat ze toch weer zo op tafel staat.'

'Mona is een echte succesmatch en ik ben dol op haar. Zo wilde ik officieel eigenlijk echt geen hond op bed, dus had ik een mandje voor haar naast mijn bed gezet. Maar onofficieel ligt ze elke ochtend weer naast mij. Soms op mijn hoofdkussen en soms op mijn voeten. Zodra ik wakker wordt is: "Waar is Mona?" dan ook altijd het eerste wat ik denk.'

Hond adopteren via Verhuisdieren

Wil jij ook zo'n hondje een kans geven? Maak dan een zoekprofiel aan op Verhuisdieren en kijk of er een dier is wat bij jou past.