Deze keer het succesverhaal van zowel het nieuwe als het oude baasje. Gert-Jan en Rianne hebben aan het belang van Tommie gedacht boven hun eigen emoties en zijn heel blij dat dat ze via Verhuisdieren in contact zijn gekomen met Guus en Fieke.
Oude baasjes Gert-Jan en Rianne
‘Tommie hebben wij vijf jaar geleden bij mijn tante weggehaald omdat zij daar werd verwaarloosd en mishandeld. Toen mijn tante haar tijdens een vakantie van 1,5 week geen eten had gegeven en wij haar aantroffen als een wandelend skelet hebben we haar weggehaald.
Ze zat onder de vlooien en had een plantenbak op haar rug gehad waardoor haar staartbeen was gebroken. De staart hebben we om die reden moeten laten amputeren.
Ondanks haar ervaringen is zij een super leuke poes die dol is op mensen. Ze is dol op aandacht en komt deze ook gerust halen als je het 'vergeet' te geven.
Het enige probleem is dat Tommie sinds een paar maanden naar buiten wil en aangezien wij in een appartement wonen kan dat niet. We hebben het een tijd aangekeken, mee naar buiten genomen aan een tuigje, maar dat hielp niet. Vandaar dat we op een gegeven moment met pijn in ons hart hebben moeten besluiten om een huisje voor haar te zoeken waar zij wel naar buiten kan.
Herplaatsen via Verhuisdieren.nl
Gelukkig hebben we een superhuis voor haar gevonden via deze site, en ook nog eens bij ons in de buurt op nog geen tien minuten rijden.
Toen de nieuwe baasjes op 'sollicitatie' kwamen bij ons, was er gelijk een klik tussen hen en Tommie. Ze kwamen goed voorbereid en hadden de juiste vragen. Op hun verzoek hebben we Tommie die avond gebracht, zodat we konden zien waar ze terechtkwam. Zodra het deurtje van haar reismandje openging is mevrouw op ontdekkingstocht gegaan en na een minuut of twintig had ze besloten dat ze daar wel wilde wonen en lag ze totaal op haar gemak op de bank.
Ondanks dat ik het nog steeds verschrikkelijk vind dat we haar weg hebben moeten, doen troost ik me met de gedachte dat ze het daar erg naar haar zin heeft en een heel erg goed leven in het vooruitzicht heeft.’
Nieuwe baasjes Guus en Fieke
'Op 4 mei moesten wij helaas afscheid nemen van onze Labrador. Eind december 2010 werd er bij haar lymfeklierkanker geconstateerd in een zeer agressieve vorm. We hebben haar leven nog vier maanden kunnen verlengen met behulp van chemotherapie. Hierna volgde uiteraard een periode van veel verdriet en gemis.
Gezien ons drukke leven hadden we besloten om geen hond meer te nemen, maar het gemis van een huisdier begon na een aantal maanden te knagen. Via de media zagen en hoorden we van Verhuisdieren.nl en zijn voorzichtig eens gaan ''onderzoeken" of een poes iets voor ons zou kunnen zijn. Tommie sprak ons direct aan, maar we hebben er toch nog een aantal weken goed over nagedacht voordat we contact hebben opgenomen om een afspraak te maken. Toen we binnenkwamen waren we direct 'verkocht'; een echte ''mensenpoes''.
Het was best wel spannend toen Tommie eindelijk alleen 'de wijde wereld' ging verkennen. Je vraagt je af: komt ze wel terug etc. Echter na een aantal uren stond ze alweer met haar voorpootjes tegen de voordeur een hoop kabaal te maken om aan te geven dat het nu wel weer tijd was om thuis te komen. Om een hapje te eten, te knuffelen en uit te rusten. Sindsdien komt ze elke dag een paar uurtjes buiten en geniet hier zichtbaar van.
Met Tommie hebben we dankzij Verhuisdieren.nl een zeer goede match kunnen maken en we zijn dolblij met onze ondeugende gezellige druktemaker.