Soms zie je een reclame met een kat of hond. Of is er een scène in een film waar dieren voor nodig zijn. Daar bestaat een heus castingbureau voor: Catvertise. Eigenares Sabine van der Helm heeft zelf een aantal katten die filmster zijn en die zij regelmatig meeneemt. Sabine vertelt ons exclusief over een dag op filmset!
“Onlangs had ik de laatste opnamen met mijn kat Abatutu voor de nieuwe speelfim ‘De Wilde Stad’. Deze film, van de makers van de succesproductie ‘De Nieuwe Wildernis’ over de Oostvaardersplassen, gaat over de wilde dieren in de stad. Het hele verhaal wordt verteld door de kat die door de stad loopt en is de link tussen de diverse dieren en locaties.
Voor de opnamen moet ik eerst mijn twee deeltijdhonden goed uitlaten in het Vondelpark. Je weet namelijk nooit hoe lang je op zo’n dag weg bent. Omdat het warm is, kan ik niet voorkomen dat de honden in het water springen en daarna nog heerlijk in het zand rollen: fijn! Daarbij heb ik ook nog twaalf katten die ook de nodige zorg nodig hebben.
Voordat we voor de filmopnamen weg gaan, snijd ik het biologisch runderhart heel klein voor Abatutu om hem te belonen tijdens de opnamen. Zelf ben ik vegetarisch en vind het niet fijn om met vlees bezig te zijn, maar in verband met de bijzonder moeilijke opnamen moet ik beloning voor hem meenemen.
Op de fiets naar de set
Na een mopshond voor Tele2 en een poedel en pomski voor Wehkamp te hebben geregeld, ga ik op de fiets met Abatutu naar het Amstelhotel voor de eerste opnamen die dag. We zijn al ruim een jaar bezig met deze film en van Abatutu wordt verwacht dat hij overal los loopt, zonder bandje of tuigje. We hebben hem gefilmd rennend over de daken, wandelend over de Albert Cuyp, jagend in de havens, zittend op het perron van het Amstelstation; noem maar op, en overal los! Met kleine crew en zonder wegafzetting, om zo de stad te laten zien zoals die werkelijk is. Abatutu heeft het geweldig gedaan en is zelden ergens bang voor geweest.
Als ik aan kom bij het Amstelhotel word ik onaangenaam verrast. Het hotel staat in de stijgers met daarvoor een gaasdoek. Achter het doek staan mannen te werken en maken veel lawaai.
Als er nou één ding is waar Abatutu niet tegen kan, zijn het gebeurtenissen boven zijn hoofd die hij niet kan definiëren.
Bouwvakkers zorgen voor stress
Ik zie dat hij in de stress is. En met een kat in stress valt niet te werken. Uitgerekend vandaag is het Jeugdjournaal erbij en een andere cameraman voor een making-off. Ik vertel aan regisseur Mark Verkerk dat we niet voor het Amstelhotel kunnen filmen omdat Abatutu alleen maar naar boven staat te kijken en eigenlijk het liefst weg wil. Op deze plek ga ik hem niet relax krijgen.
We besluiten om naar het tunneltje naast het Amstelhotel te gaan voor de opnamen met rivierkreeften. Nog steeds kost het mij even veel moeite om hem uit de stressmodes te krijgen, maar naar een tijdje ontspant hij zich en kunnen we beginnen met de opnamen.
Aangezien de lat voor deze film ontzettend hoog ligt gaat het diverse keren over met andere lenzen en vanuit diverse hoeken.
Modelkater
Als Mark tevreden is met wat hij heeft, gaan we weer terug naar de hoofdingang van het Amstelhotel en wordt er verwacht dat hij voorlangs het hotel loopt en dan via de trap het hotel in loopt. De bouwvakkers zijn weg dus er is geen herrie meer. Abatutu is niet gek, en is eerst op zijn hoede. Maar als hij merkt dat er niets meer boven zijn hoofd gebeurt, doet hij wat er van hem gewenst wordt. 
Het personeel van het Amstelhotel is meteen helemaal gek van hem en ook de gasten storten zich op hem om te knuffelen en fotograferen.
Als we daar klaar zijn met draaien gaan we met onze eigen crew en de mensen van het Jeugdjournaal naar de Wallen. Daar filmen we hem bij de Oude kerk in verband met de vleermuizen die daar zitten. Hij loopt rustig een paar keer, tussen een enorme hoeveelheid mensen, over de brug en besluit dan om midden op de brug te gaan liggen, met zijn poten hangend over de rand om naar de bootjes in de gracht te gaan kijken. In no time staat er een grote groep Japanners om hem heen hem te fotografen en te aaien. Ze hebben niet eens door dat hij bij mij hoort.
Casa Rosso
Na de opnamen bij de brug, het is inmiddels donker, gaan we nog even naar een stukje gracht voor Casa Rosso waar veel zwanen zwemmen. Abatutu filmen we eerst rustig zittend, kijkend naar de zwanen. Dan wil Mark nog graag een loopshot langs de gracht. Dit staat er allemaal super snel op. Als laatste nog een loopshot aan de overkant van de gracht. Ook dit loopje, tussen al die toeristen, doet hij perfect en dan steekt de regisseur vanaf de overkant twee duimen op.
Klaar!
De moeilijkste, maar mooiste filmopnamen van mijn carrière, zijn helaas afgelopen. Nu afwachten wat we terug zullen zien in de film… 90% van wat gefilmd is wordt niet gebruikt!”
Fotocredit: Sabine met kaketoe Nala. Foto gemaakt door Edwin de Jongh