Mopshondje Josje was eigenlijk al vergeven aan een gezin, maar vanwege een allergie kwam zij toch bij Mirjam terecht. Soms gebeuren dingen met een reden...
“Geweldig was ze, mijn bulldogje Anne. Toen ik na acht jaar afscheid van haar nam, ontstond er een leegte. In mijn huis en in mijn hart. Ik hoorde haar, ik zag haar nog overal. Maar ze was er niet meer. Heel confronterend. Wanneer je in verbinding samenleeft met een hond, raak je met elkaar vergroeid. Het zijn vooral de kleine gewoontes die impact hebben, maar dat realiseer je je pas wanneer je maatje er niet meer is. Bijvoorbeeld dat ik automatisch de deur openhield voor haar wanneer ik de slaapkamer betrad.
Wanneer je eenmaal verknocht bent geweest met een hond en ze valt weg, ben je geneigd naar hetzelfde ras te gaan kijken. Omdat je weet dat het bij je past. Ik zat in veel hondengroepen op Facebook en kwam daar van alles tegen. Rashonden van €2000,-. Waar zijn we mee bezig, dacht ik dan?
Tweedekanshond
Ik wilde sowieso een tweedekanshond. Maar ook online moet je oppassen, want er worden veel zielige verhalen opgehangen. Het is lastig om goed aan te voelen wat wel en niet klopt. Op een gegeven moment besloot ik om het via Verhuisdieren te proberen.
Ik reageerde op Josje, een mopshondje die door de eigenaars werd aangeboden omdat zij meer gingen werken en onvoldoende tijd voor haar hadden. Ik bleek niet de enige te zijn. Dertig reacties hadden ze ontvangen. Uiteindelijk plaatsten ze haar bij een gezin, maar al snel bleek dat één van de kinderen allergisch was voor hondenharen. Jammer voor het gezin, maar heel gelukkig voor mij.
Kennismaking
Natuurlijk is elke hond anders. Josje verschilt zeker in karakter van Anne. Ze is een stukje feller, heeft minder geduld met andere honden en ze is heel erg waaks. Ze blaft zelfs naar de vogels in de achtertuin! Tja, je kunt het ook overdrijven. Aan dat scherpe randje werken we nog.
Spiegelen met je hond
Josje is aanhankelijk en heel erg gezellig. Ze is bovendien behoorlijk zelfbewust – op de één of andere manier heb ik altijd honden die zichzelf geweldig vinden. Volgens mijn vriend komt dat doordat ik ze zoveel liefde geef, dat ze heel veel zelfvertrouwen opbouwen.
Ja, je wordt soms gespiegeld door je hond, maar niet altijd. Zo kan Josje bijvoorbeeld heel chagrijnig kijken, haar ‘resting bitch face’, noem ik dat. Die heb ik zelf natuurlijk niet! Ik zie in Josjes gedrag vooral wat ik van haar kan leren. We zijn nu een jaar samen, ik ben nog aan het uitvogelen wat precies van haar is en wat voor mij een spiegel is. Het kost tijd om elkaar door en door te leren kennen. Net als in een partnerrelatie. Dat is juist leuk.
Ik heb vier honden gehad, twee van pup af aan en twee tweedehandsjes. Een pup komt er bij mij niet meer in, dát heb ik wel besloten. Maar een leven zonder hond? Nee, dat kan én wil ik niet.”
De video van Mirjam en Josje is gemaakt door Gene Madlon.