Hope moet heel erg wennen aan alle nieuwe regels hier in Nederland. Ze snapt niets van een mand, het feit dat ze niet hoeft te jagen voor haar eten en dat ze aan een riem moet lopen. Die riem voelt eigenlijk alleen maar als een beperking!
In Roemenië lopen honden niet aan een riem. Daar leven we op straat en in de bossen. Als we bang zijn, kunnen we vluchten. Dat is onze grootste kans om te overleven. Dat leren we van onze moeders. De enige associatie die wij hebben met een riem is de ketting in de tuin. Daar liggen we dan ons hele leven aan vast, nooit in de gelegenheid te kunnen vluchten of schuilen in geval van gevaar.
Wennen aan de riem
Hier in Nederland is dat anders. Maar er zijn hier veel dingen anders. Ik moet aan zoveel nieuwe zaken wennen; dat levert mij best veel stress op. Ulrike weet dat gelukkig en verwacht dan ook niet van mij dat ik direct netjes mee loop aan de riem. Ik ben tenslotte niet alleen bang voor van alles, maar ook nog eens pup! Ik wil alles onderzoeken, heb helemaal geen tijd om op de baas te letten.
Ulrike is gelukkig geduldig met mij en investeert veel tijd in het mij laten begrijpen dat die riem geen beperking is, maar juist mijn bescherming. Via die riem bouwen wij een band op. En leer ik haar te vertrouwen. Zij zorgt er wel voor dat ik niet in gevaarlijke situaties terecht kom. Maar ja, dat moet ik wel eerst ervaren en leren!
In eerste instantie voel ik mij alleen maar gevangen en beperkt met die riem om mijn nek. Ik kan niet wegrennen van vreemde mensen met gekke hoofddeksels, enge paraplu’s, langsrazende vrachtwagens, andere honden, rondrennende kinderen, brommers en postbodes die telkens maar ons terrein op lopen en weer weggaan.
Riem biedt bescherming
Om mij te leren dat een riem geen beperking is, lijnt Ulrike mij aan in huis en in de tuin. Zo leer ik haar te volgen en ontdek ik voorzichtig dat die riem niet vervelend is, maar mij juist steun biedt. Ik leer bijvoorbeeld dat als ik in paniek raakt of weg wil rennen, dat er spanning op de lijn komt te staan. Dat voelt niet fijn. Ulrike maakt dan contact met mij, en zodra ze mijn blik vangt, ontspant de riem. Dat is mijn beloning voor mij als ik mijn aandacht op haar vestig in plaats van op dat angstige voorwerp of die persoon! Spanning op de lijn = niet goed. Lijn losjes = veilig en comfortabel.
Pas als dit in huis goed gaat, gaan we voorzichtig naar buiten. Het liefst met een andere stabiele hond, die mij voordoet hoe het moet. We houden het rondje kort, om het zo positief mogelijk te houden en zo min mogelijk kans te lopen op angstige situaties. Hoe vaker het goed gaat, hoe sneller mijn vertrouwen groeit!
Omdat ik alles zo spannend vind, gaat Ulrike ook wel eens met mij fietsen. Ze plaatst mij dan in de fietsmand met mijn riem om. Zo voel ik mij veilig en kan ik al mijn zintuigen gebruiken om de omgeving in mij op te nemen.
Het heeft wel een paar maanden geduurd voor ik braaf kon meelopen aan de riem, maar nu snap ik het hoor! De riem geeft mij bescherming! Nu de volgende uitdaging: wandelen zónder riem! Gelukkig heb ik inmiddels geleerd dat als ik iets eng of spannend vind, ik steun kan zoeken bij Ulrike.
ILLUSTRATIES: MARIANNE FELIX
Heb jij ook een hondje uit het buitenland of overweeg je er eentje te adopteren? Volg dan de blog van Hope, met elke maand een nieuw avontuur. Het zal je helpen de hond en zijn gedrag beter te begrijpen en dat zal leiden tot een betere band tussen jou en je dier!
Magazines De Buitenlandse Hond
Een hond uit het buitenland vraagt vaak een aangepaste aanpak. In de magazines De Buitenlandse Hond van Verhuisdieren vindt je allerlei handvatten hoe jij je hond kunt laten wennen aan een leven in Nederland. Deel 1 en 2 zijn gratis te downloaden en deel 2 is ook op papier in verkrijgbaar in de Verhuisdieren webshop.
Cursus Goede start met je hond
Suze Steenbergen geeft op de Huisdierenschool een online cursus hoe je je hond uit het buitenland de beste start geeft.
Cursus Goede start met je hond