Bij speurexpert Pieter van Ommen trainen veel honden, in alle soorten en maten en op alle niveau’s. Soms zit er een talentje tussen. Zoals Vikki met haar labrador Gio. Zijn talent kwam op een bepaald moment heel goed van pas…
“Een aantal jaar geleden kwam Vikki samen met haar labrador Gio speuren. En sindsdien hebben we heel wat gespeurd en getraind samen. Lange en oude sporen. In het bos en woonwijken. Niets was dit koppel teveel. Samen probeerden we het team Vikki en Gio sterker en beter te maken. Niets leek dit team te kunnen stoppen, prachtig om te zien!
Ook haar man Michael stond versteld van wat zijn vrouw met Gio voor elkaar kreeg. Hij nam de trainingen over toen Vikki in verwachting was. Wat zal hij wel niet gedacht hebben; we liepen de gekste routes en bizarre sporen werden door ons uitgewerkt. Hij onderging het allemaal, alles onder leiding van Gio's neus!
Speuren naar vermiste honden
We leerden Gio niet alleen vermiste personen te zoeken maar ook vermiste honden. Ook dit was niet te gek voor Gio.
Al snel volgde een telefoontje. Een hondje in Delft was al drie dagen vermist. Het dier was de laatste keer gesignaleerd in een woonwijk. Ik besloot Vikki en Gio in te zetten en daar stonden we dan.
Aan de rand van het centrum in een woonwijk. Na enige voorbereiding konden we Gio de geur aanbieden van de vermiste hond. En daar gingen we, net zoals tijdens een van onzer trainingen. We liepen de woonwijk uit in de richting van het centrum, staken tramsporen over en wurmden ons een weg door rijen mensen.
Hij heeft nog spoor!
Af en toe keek Vikki me onzeker aan waarop ik zei “hij heeft nog spoor!!” Na ongeveer een uur intensief speuren en volgen, kwamen we uit bij een industrieterrein. Omgeven door hoge hekken en camera’s. We konden niet verder. Intussen hoorden we Gio piepen en bewegen. Hij wilde het liefste door het hek heen. We vonden een kleine opening…. Maar deze was klein voor ons.
We liepen om, daar stond een beveiliger. Ons verhaal ten spijt, zijn chef gaf ons geen toestemming het terrein te betreden. Een gemiste kans....
De baas van het vermiste hondje stond beteurterd te kijken. Hield het hier echt op? Ik besloot hem het advies te geven om om ongeveer 6 uur in de ochtend in de buurt van het gat in het hek te gaan staan. Als het hondje echt hier zat, zou het waarschijnlijk rond die tijd gaan lopen.
Een dag later. Berichtje op mijn mobiel. Om 6.10 uur kwam het hondje door het hek. Baas stond klaar met hondensnoepjes, riep hem en daar was ie. Verenigd, baas en hond. Voor sommige honden kan een training niet te gek zijn!